Του Χαράλαμπου Β Κατσιβαρδάς
Η Εθνική Τραγωδία των Τεμπών, αναδεικνύει, μία σοβούσα χρόνια κρατική παθογένεια, λαμβάνοντας κανείς υπόψιν και την εξ ίσου Εθνική τραγωδία στο «Μάτι», κατά το έτος 2018, όπου απεδόθη σε δεύτερο βαθμό δικαιοδοσίας δικαιοσύνη, μετά την πάροδο 7 ετών.
Είναι λοιπόν πρόδηλο, ότι, το Κράτος νοσεί και απαιτούνται εκ βάθρων, διαρθρωτικές τομές, τόσο ως προς την λήψη μίας δέσμης τελεσφόρων μέτρων προλήψεως όσο και άμεσης λειτουργίας και ανταποκρίσεως του κρατικού μηχανισμού, υπό αιφνίδιες πιεστικές συνθήκες, εκρήξεως, καταστροφικών γεγονότων ,ως εκ τούτου, λόγω των ως άνω, χρονικώς εγγύς, τραγικών συμβάντων, τα οποία στοίχισαν ανυπερθέτως, την ίδια την ζωή των συνανθρώπων μας, παγιώνεται η πεποίθηση, ότι ιδρύεται εκ των περιστάσεων, η έννοια της «αντικειμενικής» διαχρονικής, πολιτικής ευθύνης της Πολιτείας ανεξαρτήτως διακυβερνήσεως του τόπου.
Ασφαλώς η ως άνω υποκειμενική μου διαπίστωση, ουδόλως απαλάσσει τις εξ ορισμού, ευθύνες της εκάστοτε εκτελεστικής εξουσίας, κατά τον επίμαχο χρονικό διάστημα της διακυβερνήσεως, αυτής καθ’ εαυτής, κατά τον χρόνον τον οποίο ενσκήπτει ένα πολύνεκρο τραγικό συμβάν, με βάση, τις πραγματικές όμως ευθύνες, των υπαιτίων πολιτικών προσώπων που ενέχονται εις την αξιόποινη πράξη ή παράλειψη οφειλομένης ενεργείας, παρά υποχρέου, ή ενδεχομένως και τυχόν ετέρων διαχρονικώς συναιτίων, υπό την έννοια, ότι, η ευθύνη των εν λόγω εξικνείται πέραν, από τον ορισμένο χρόνο διακυβερνήσεως της κυβερνήσεως, δηλαδή προφανώς σε παρελθοντικό χρόνο, πλην όμως καθίσταται οργανικώς συναρτημένη με την αιτιώδη αλληλουχία του τραγικού επισυμβάντος.
Άρα υφίσταται εκ των ών ούκ άνευ ηθική ευθύνη, της εκάστοτε κυβερνήσεως και εν ταυτώ, ιχνηλατείται η ύπαρξη ποινικής ευθύνης των αρμοδίων πολιτικών προσώπων, τα οποία χρημάτισαν και αποδεδειγμένα, η εν γένει ποινικώς κολάσιμη συμπεριφορά της προκάλεσε (δια πράξεως ή παραλείψεως), εν τέλει το καθ’ έκαστο τραγικό συμβάν.
Προσέτι, φρονώ, ότι οφείλουμε να είμεθα ιδιαίτατα προσεκτικοί, ως την αντιμετώπιση της ποινικής διερευνήσεως, της εκάστοτε υποθέσεως, αφενός προς διασφάλιση των εχέγγυων του Νομικού Πολιτισμού και εξ ετέρου προς διασφάλιση των συμφερόντων των πληγέντων, πολλώ δε μάλλον και της σιδηράς περιφρουρήσεως, της τετρωμένης μνήμης των τυχόν τεθνεώτων.
Επομένως συνάγεται ευχερώς εκ των ως άνω ότι η Ποινική από την Πολιτική ευθύνη οριοθετείται και αντιδιαστέλλεται, με σαφήνεια και πληρότητα, καθότι, ερείδεται σε άλλη βάση, αφενός η πολιτική, εις την λαική κυριαρχία εκλογής της εκάστοτε εκτελεστικής εξουσίας και η ποινική εις την καταστρατήγηση συγκεκριμένων διατάξεων του Ποινικού δόγματος.
Κατά τούτου, φρονώ, εν προκειμένω, ότι η εργαλειοποίηση της εθνικής Τραγωδίας των Τεμπών προς εξυπηρέτηση αλλότριων πολιτικών σκοπιμοτήτων ή προς συσκότιση της αντικειμενικώς νομικώς ισχυούσης πραγματικότητας, περισσότερα προβλήματα συσσωρεύει παρά επιλύσει, καθότι η αβελτηρία του κράτους διογκώνεται και μηδέποτε βελτιώνεται, διότι καθίσταται απροσχημάτιστα, εις ένα άγονο αντικείμενο, μικροκομματικής εκμεταλλεύσεως η ενασκήσεως μονοθεματικής πολιτικής.
Ο λόγος περί ενός ψηφίσματος, της αντιπολιτεύσεως, με την μετέλευση του ανεδαφικού αμιγώς νομικού όρου «εσχάτη προδοσία», ο οποίος, ουδαμώς συνάδει προς το ακανθώδες ζήτημα διερευνήσεως περί ποινικών ευθυνών, της Εθνικής Τραγωδίας, διότι ο όρος αυτός, αφορά αποκλεισιτκά, την ποινική προστασία της λαικής κυριαρχίας, η οποία καταλύεται πραξικοπηματικά εξ εκάστου επίδοξου επιβούλου της Συνεταγμένης Δημοκρατίας.
Ως εκ τούτου, φρονώ, ότι το μείζον εν προκειμένω, έγκειται, προεχόντως και κυρίως, όλα τα κόμματα δέον όπως εγκύψουν, εις τον εντοπισμό των διαχρονικών κρατικών αβελτηριών, ούτως ώστε να εργαστούν επιμόχθως προς την κατεύθυνση εξυγίανσης και βελτιώσεως των μηχανισμών λειτουργίας του κράτους, πέραν και πάνω από μικροκομματικές εξελίξεις προς τυχόν εξαλείψεως η ελαχιστοποιήσεως τυχόν αναλόγων φαινομένων εις το μέλλον.
Εν κατακλείδι, βάσει του καταγαισμού των ραγδαίων εξελίξεων, ο τόπος έχει ανάγκη από μια ισχυρά και σταθερή κυβέρνηση, η οποία, αφενός, δεν επιβουλεύεται, επί κομματικών ωφελών, την ανθρώπινη ζωή, ή εξ ετέρου, αποσείει τις ευθύνες της, οι οποίες της αναλογούν αλλά εις τον αντίποδα, αντιμετωπίζει με εντιμότητα τα σφάλματα και τις παραλείψεις της, επιδιώκοντας, να τα θεραπεύσει προς το μέλλον και εν τέλει, να θωρακίσει λυσιτελώς το κράτος, ανεξαρτήτως του πολιτικού τυχόν κόστους.
Άρα η Ν.Δ φρονώ, ως προς το σημείον τούτο, πηδαλιουχεί ορθώς την κατάσταση, διακρίνοντας την πολιτική από την ποινική ευθύνη, προτάσσοντας οι υπαίτιοι να κριθούν δεόντως, υπό την δαμόκλειο σπάθη της τρίτης λειτουργικά ανεξάρτητης Δικαιοσύνης και των καθ’ ύλην αμρόδιων φυσικών δικαστών.
Χαράλαμπος Β Κατσιβαρδάς
Δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω και Στ.Ε
Ανεξάρτητος Βουλευτής
