Το όνομα «Παύλος Μπακογιάννης» έλαβε η αίθουσα «168» του κοινοβουλίου. Όπως αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση, «με αφορμή τη συμπλήρωση 35 χρόνων από τη στυγερή και αποτρόπαιη δολοφονία του Παύλου Μπακογιάννη, στις 26 Σεπτεμβρίου 1989, από την τρομοκρατική οργάνωση 17 Νοέμβρη και τιμώντας τα 50 έτη Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας από τη Μεταπολίτευση (1974 – 2024), η Βουλή των Ελλήνων έδωσε στην αίθουσα 168 του Κοινοβουλίου το όνομα «ΠΑΥΛΟΣ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗΣ».
Έξω από την αίθουσα τοποθετήθηκε πλακέτα με την επιγραφή αίθουσα «ΠΑΥΛΟΣ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗΣ», τα αποκαλυπτήρια της οποίας έκανε ο Πρόεδρος της Βουλής Κωνσταντίνος Τασούλας, μαζί με τη βουλευτή Ντόρα Μπακογιάννη και τα εγγόνια τους. Εντός της αίθουσας αναρτήθηκε πίνακας με την προσωπογραφία του αείμνηστου Παύλου Μπακογιάννη, έργο του αλεξανδρινού διακεκριμένου εικαστικού καλλιτέχνη Κώστα-Ηρακλή Γεωργίου, γνωστού με το ψευδώνυμο Kostas. Την προσωπογραφία παραχώρησε στη Βουλή η οικογένειά του.
Μιλώντας στην τελετή ονοματοδοσίας, ο Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων τόνισε πως «σήμερα, με τα αποκαλυπτήρια που κάνουμε και τη γενική απόφαση του Κοινοβουλίου να του αφιερώσουμε μία αίθουσα, αποδεικνύουμε ότι η θητεία του Παύλου Μπακογιάννη, που στέρησε το χέρι της τρομοκρατίας, δεν θέλουμε να διακοπεί.» Πρόσθεσε ότι «η Βουλή των Ελλήνων σήμερα, με την απόφασή της, συνεχίζει τη θητεία του Παύλου Μπακογιάννη στο εθνικό Κοινοβούλιο, σε πείσμα της τρομοκρατίας, σε πείσμα της δολοφονίας, σε πείσμα της λησμονιάς».
Ο κ. Τασούλας θύμισε απόσπασμα της ιστορικής ομιλίας του Παύλου Μπακογιάννη, στις 30 Αυγούστου 1989, στην Ολομέλεια της Βουλής, κατά τη συζήτηση του κατεπείγοντος νομοσχεδίου για την άρση των συνεπειών του εμφυλίου πολέμου. Όπως έγραφε σε εκείνη την ομιλία του, «είναι η Ελλάδα αυτό για το οποίο αγωνιζόμαστε, είναι ο λαός μας, είναι η Δημοκρατία και μετά έρχονται οι ιδεολογίες και τα προγράμματα. Με άλλα λόγια μπορούμε και διαφωνούμε, γιατί μπορούμε να συνυπάρχουμε». Όπως υπογράμμισε ο Πρόεδρος της Βουλής, «αυτόν τον άνθρωπο, αυτόν τον εμπνευστή και δημιουργό της συμφιλίωσης δολοφόνησε άνανδρα η εγχώρια, αποτρόπαιη τρομοκρατία της 17 Νοέμβρη».
Ο Πρόεδρος της Βουλής επεσήμανε ότι ο Παύλος Μπακογιάννης «δεν είχε ψευδαίσθηση ότι πρέπει να αγνοήσουμε ή να διαγράψουμε την ιστορία. Ήθελε απλώς, ξέροντας την ιστορία, να μην τη μετατρέψουμε σε βασανιστήριο για την εποχή μας. Η ιστορία είναι γνώση και δίδαγμα. Δεν είναι τιμωρία για την εποχή που ζούμε, ώστε να τη διαιωνίζουμε. Και μπορούμε και να την ξέρουμε και να την διδασκόμαστε αλλά και να την συμβαδίζουμε με την εποχή μας. Και η εποχή μας, έκρινε ο Μπακογιάννης, επιτάσσει τη συμφιλίωση».
Σύμφωνα με την ίδια ανακοίνωση, «ο γιος του αείμνηστου δολοφονηθέντος δημοσιογράφου και πολιτικού, πρώην Δήμαρχος Αθηναίων, κ. Κώστας Μπακογιάννης, ο οποίος παραβρέθηκε στην τελετή συνοδευόμενος από την οικογένειά του, τόνισε συγκινημένος πως «οι ιδέες του Παύλου Μπακογιάννη, ακόμα και αν κάποιοι προσπάθησαν να τις θάψουν, ήταν σπόρος. Σπόρος που βλάστησε, σπόρος που έγινε δέντρο. Δέντρο που σήμερα παράγει καρπούς για την Ελλάδα, για τον τόπο του την Ευρυτανία, για το κόμμα του τη Νέα Δημοκρατία, για τις νέες γενιές, για την ίδια τη Δημοκρατία».»
Όπως υπογράμμισε, «η στυγερή του δολοφονία διέκοψε την κοινοβουλευτική του πορεία, διέκοψε την πορεία του προς και για μία νέα πολιτική λογική και ηθική. Αυτός ήταν άλλωστε και ο ομολογημένος σκοπός των τρομοκρατών».
Ο κ. Μπακογιάννης ευχαρίστησε τη Βουλή των Ελλήνων γιατί, όπως είπε, «η τιμή που αποδίδεται στον πατέρα μας σήμερα είναι πολύτιμη και σπουδαία», υπογραμμίζοντας πως «έχει μεγάλο νόημα, ειδικά για τα παιδιά μας, ότι 35 χρόνια μετά τη δολοφονία του, η μνήμη του παραμένει ζωντανή».
Στην τελετή ονοματοδοσίας παραβρέθηκαν επίσης η κόρη του Παύλου Μπακογιάννη, Αλεξία Μπακογιάννη, καθώς και τα αδέρφια του, Αναστασία Κασβίκη και, Νίκος Μπακογιάννης.
Παρέστησαν επίσης, μέλη της κυβέρνησης, ο πρώην Πρωθυπουργός, Γιώργος Παπανδρέου, οι πρώην Πρόεδροι της Βουλής, ‘Αννα Ψαρούδα-Μπενάκη και Απόστολος Κακλαμάνης, ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, Νίκος Ανδρουλάκης, μέλη του προεδρείου της Βουλής, ο Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης, Θεόδωρος Ρουσόπουλος, εκπρόσωποι κομμάτων, βουλευτές και στελέχη του Κοινοβουλίου.
Η δήλωση του Κώστα Μπακογιάννη
Η τιμή που αποδίδεται στον πατέρα μας, με την ονοματοδοσία της αίθουσας 168 του Κοινοβουλίου σε αίθουσα «Παύλος Μπακογιάννης», είναι σπουδαία. Θα ήθελα, εκ μέρους της οικογένειάς μας, να ευχαριστήσω τη Βουλή των Ελλήνων και ιδιαίτερα τον Πρόεδρο, κ. Τασούλα. Έχει μεγάλο νόημα, ειδικά για τα παιδιά μας, ότι 35 χρόνια μετά τη δολοφονία του, η μνήμη του παραμένει ζωντανή. Εισηγούμενος στη Βουλή το νομοσχέδιο για την άρση των συνεπειών του Εμφυλίου Πολέμου, μίλησε για την ύπαρξη της πολιτικής ζωής, με νέους όρους.
Επέμεινε πως μπορούμε να διαφωνούμε, γιατί μπορούμε να συνυπάρχουμε. Είναι η Ελλάδα, έλεγε. Είναι ο λαός, είναι η δημοκρατία. Και μετά, έρχονται οι ιδεολογίες και τα προγράμματα. Οι γενιές που έρχονται, ήταν αυτές που τον αφορούσαν. Η στυγερή του δολοφονία διέκοψε την κοινοβουλευτική του πορεία προς και για μια νέα πολιτική λογική και ηθική. Αυτός ήταν και ο ομολογημένος σκοπός των τρομοκρατών. Στις 26 Σεπτέμβριου του 1989, η Βουλή συνεδρίασε χωρίς τον Βουλευτή Ευρυτανίας.
Όλα όσα πίστευε ο ίδιος, συμπυκνωθήκαν μέσα στις λίγες λέξεις του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, εδώ στη Βουλή, λίγα λεπτά αφού εξέπνευσε. Μαζί, και του Χαρίλαου Φλωράκη και του Κωστή Στεφανόπουλου. Αργότερα, κάποιοι μίλησαν, όχι για το πολιτικό θαύμα του ’89, αλλά για το «βρώμικο ’89». Η ιστορική υπέρβαση έμεινε ανυπεράσπιστη και σπιλώθηκε από τις σκοτεινές δυνάμεις του λαϊκισμού, της διχόνοιας και των άκρων. Όμως, οι ιδέες του Παύλου Μπακογιάννη, ακόμα και αν κάποιοι προσπάθησαν να τις θάψουν, ήταν σπόρος. Σπόρος που βλάστησε και έγινε δέντρο που σήμερα παράγει καρπούς για την Ελλάδα, για τον τόπο του, την Ευρυτανία, για το κόμμα του, τη Νέα Δημοκρατία. Για τις νέες γενιές, για την ίδια τη δημοκρατία.
