Του Δημοσθένη Δαββέτα
Το ότι ο Γάλλος πρόεδρος δεν είχε ιδιαίτερη συμπάθεια προς τα ΜΜΕ της πατρίδας του ,ιδιαίτερα από το ξεκίνημα της δεύτερης θητείας του, είναι γνωστό στην Γαλλία. Η συνεχής πτώση της δημοτικότητας του ( έφτασε ως το 11%, πιο χαμηλά κι από το παράδειγμα προς αποφυγήν, Ολάντ) αποδόθηκε από τον ίδιο στην πολεμική που του κάνουν οι Γάλλοι δημοσιογράφοι και κυρίως στο γεγονός ότι αυτοί ψεύδονται μεταδίδοντας ψεύτικες πληροφορίες. Άλλωστε πάντα σκεφτόταν τρόπους να ελέγξει τις ειδήσεις του τύπου.
Φαίνεται ότι ήρθε αυτή η στιγμή. Απο τα μέσα Νοεμβρίου με συνεχείς δηλώσεις του σε συνέδρια, συνεντεύξεις η συζητήσεις, δεν σταμάτησε να αναφέρεται στις κακές συνέπειες των κοινωνικών δικτύων στην λειτουργία της Δημοκρατίας. Η διαστρέβλωση των οθονών η των αλγορίθμων, η κυβερνοπαρενόχληση , η προστασία των ανηλίκων, η παρέμβαση “ξένων” στην πολιτική ζωή του τόπου ,αλλά κι η ίδια η πληροφορία, αποτελούν μεταξύ άλλων τις εμμονές του για ανάγκη “πιστοποίησης ειδήσεων τύπου από επαγγελματίες” που θα επαληθεύουν την μιντιακή είδηση.
Οι φράσεις αυτές προκάλεσαν πολιτικό σεισμό στην Γαλλία στα αριστερά και τα δεξιά. “Καμία κυβέρνηση δεν έλεγξε την αλήθεια η προσπάθησε να επιλέξει πληροφορίες ” φώναξε ο πρόεδρος του κόμματος των Ρεπουμπλικάνων Μπρούνο Ρεταγιώ συμπληρώνοντας” η Ελευθερία του τύπου είναι ένας βασικός πυλώνας της Δημοκρατίας”.
Είμαστε τάχα μπροστά σε μια προσπάθεια δημιουργίας ενός υπουργείου της Αληθειας;
Γιατί μέσα από την, από το 2018 ήδη, προσπάθεια του Γάλλου προέδρου να δημιουργήσει μια ελεγχόμενη δημοσιογραφία ,ουσιαστικά επαληθεύεται η πολιτική του στο εσωτερικό της χώρας του να θέσει υπό τον έλεγχό του την ίδια την πληροφορία και να επιβάλλει την δική του αλήθεια.
Ας μην ξεχνάμε την κρατική covid προπαγάνδα με εκπομπές που δεν επέτρεπαν αντίλογο, η παλι τις εκπομπες στα ΜΜΕ που η κυβέρνηση κατευθύνει στο θέμα της Ουκρανίας, η ακόμα στις Αμερικανικές εκλογές την υπέρ των Δημοκρατικών θέση του και τόσα άλλα. Κι ακομη: εδώ και καιρό ο Μακρόν δεν επικοινωνεί με τον ευρύ γαλλικό τύπο πάρα μόνο με μερικούς πολύ δικούς του δημοσιογράφους η φωτογράφους. Δεν διστάζει δε να χαρακτηρίζει κανάλια άλλα έγκυρα κι άλλα οχι όπως πρόσφατα συνέβη με το πρώτο σε δημοτικότητα κανάλι cnews το οποίο του κάνει σκληρή κριτική.
Στην πραγματικότητα πίσω από αυτήν την “εμμονή” του Γάλλου προέδρου, κρύβεται η μάχη για το δικό του πολιτικό μέλλον και αυτό των ηγετών της ΕΕ που βρίσκονται στην ίδια μετα-πολιτική γραμμή διακυβέρνησης. Μαζί με Γερμανία και την εξωτερική βοήθεια της Αγγλίας προσπαθεί να προλάβει το τσουνάμι μιας άλλης πολιτικής Αλήθειας που έρχεται και που Απειλεί να γκρεμίσει την δικιά τους. Γιατί αν στις προεδρικές εκλογές του 2027 νικήσει το κόμμα της Λεπέν τότε μπορεί ο κ. Μακρόν να περάσει από δίκη, όπως κι ο Σαρκοζί για κακή διαχείριση της οικονομίας. Οπότε από τώρα ξεκινά την δική του μάχη επιβίωσης για αληθινά η fake νέα. Ζώντας στην εποχή της Τεχνητής Νοημοσύνης όπου δύσκολα διαχωρίζεται το αληθινό με το ψεύτικο ο Γάλλος πρόεδρος, μαζί με τους Ευρωπαίους συμμάχους του προσπαθεί ελέγχοντας την πληροφορία να επιβάλλει την δική του αλήθεια ως την πραγματικότητα. Ως την σανίδα σωτηρίας του.
Δημοσθένης Δαββέτας, Καθηγητής Φιλοσοφίας της Τέχνης, ποιητής, εικαστικός, γεωπολιτιστικός αναλυτής.
