του Χαράλαμπου Κατσιβαρδά
Η διαφύλαξη της ιστορικής μας μνήμης, συνιστά ανυπερθέτως, το θεμέλιον και εν ταυτώ, το ακροθίνιον, της εθνικής μας συνειδήσεως καθότι, βάσει της ιστορικής αληθείας και της νηφάλιας και ψύχραιμης προσεγγίσεως των διαδραμόντων τεκταινομένων δύναται, να ερμηνεύσει τις, εκ του σύνεγγυς τα αληθή γεγονότα και να εξαγάγει τα κρίσιμα συμπεράσματα για τον ηρωισμό των Ελλήνων.
Τούτο, απαιτεί, ασφαλώς ως αποφασιστικό κριτήριο, την έλλειψη δογματισμού, δηλαδή, την μη ιδεολογικοποίηση οιασδήποτε μορφής αυθόρμητης αντίδρασης του Ελληνισμού, γεγονός, το οποίο εξάλλου, επιτάσσει, και ο διαχρονικός πολιτισμός των Ελλήνων, προς διεκδίκηση της Ελευθερίας.
Η ηδύμολπος ελευθερία δεν φέρει κομματικό χρωματισμό ή ιδεολογικό ψιμύθι, αλλά εις τον αντίποδα, απαιτεί θυσιαστική αυταπάρνηση εισέτι και με το αίμα της Ζωής των αγωνισαμένων, υπέρ βωμών και εστιών, υπέρ του μέλλοντος και των επιγενόμενων γεναιών.
Είναι πασίδηλον ότι, η ελευθερία θέλει αρετή και τόλμη, αρύεται εκ των ιερών οστών των θυσιασθέντων για την εδαφική ακεραιότητα της πατρίδας, δια την εθνική ανεξαρτησία, δηλαδή δια το αυτονόητο, να υπάρχει ένα έθνος απαλλαγμένο από τις επιβουλές των εχθρών και των επίβουλων κατακτητών.
Ο Έλληνας, ανέκαθεν, επιδείκνυε με πάθος την ψυχή του λιονταριού και συσπυρωνόταν εις το όραμα της Μεγάλης Ιδέας ίνα το Γένος να περιφρουρήσει τα διαχρονικά Iερά και όσια του Έθνους μας, δοθέντος ότι η πείνα και η δίψα για ελευθερία, όπως η εθνοθρησκευτική εποποία της εθνικοαπαλευθερωτικού αγώνος κατά του Τούρκου κατακτητή, ήταν διαποτισμένη, με τις Ιερές Θυσίες σύμπαντος του Ελληνισμού, συμπεριλαμβανομένης και της καταλυτικής συμβολής του κλήρου, εν άλλοις λόγοις, δηλαδή, η ελευθερία οικοδομείται στις διαχρονικές και θεμελιώδεις αρχές της οντολογικής διαστάσεως της Ελευθερίας με Αρχέτυπο τον Θυσιαστικό Αγώνου του Θεανθρώπου, το Εκούσιον Πάθος, ο οποιός τέχθη, ταπεινώς, χαράσσοντας τον ενδεδειγμένο τρόπο ζωής μας ημών των θνητών ανθρώπων, και θυσιάσθηκε αίροντας τας αμαρτίας ημών, εις τον Ζωοποιό Σταυρό, διασκορπίζοντας το σκότος του θανάτου και μεταλαμπαδεύοντας το ακήρατον φως της Αναστάσεως.
Η πολιτισμική μας ταυτότητα έκπαλαι, εκ της Αρχαίας Ελλάδας έως και σήμερον, συνιστά και συγκροτεί της έννοια της εθνικής μας συνειδήσεως, με κατευθυντήρια γραμμή της ζώσα Ορθόδοξη παράδοση, ως τα θεμέλια της ταυτότητάς μας, όπως κατ’ ακρίβειαν, έχουν αποτυπωθεί εις την Συνταγματική έννομη τάξη, εξ ιδρύσεως του Ελλαδικού Κράτους.
Ωστόσο, όμως, από τις αρχές του 20ου αιώνα και εντεύθεν, με την εξάπλωση του Μπολσεβικισμού, αλλά ιδίως μετά την αποχώρηση των Γερμανικών Στρατευμάτων από την Αθήνα, αλλά και παρά την συνθήκη της Γιάλτας, εν έτει 1945, όπου, η Ελλάς υπήχθη, άπαξ και δια παντός εις την Δυτική σφαίρα επιρροής, εν τη πατρίδι μας, πέραν των συγκρούσεων τον Δεκέμβριο του 1944, η ως άνω συνθήκη είχε ως αποτέλεσμα, να οριοθετηθούν οι διεθνείς συσχετισμοί και να κηρυχθεί τουτεντεύθεν το οριστικό πέρας του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου.
Εν τούτοις όμως, δημιουργήθηκε εισέτι και σήμερον, ένα διχοστατικό κλίμα και μία μηχανή προπαγάνδας εξωραισμού, ιδίως μετά τον εμφύλιο πόλεμο 1946-1949, της Αριστεράς, των Κομμουνιστικών Δυνάμεων, υπέρ της επισήμου τότε κυβερνήσεως στο Κάιρο αλλά και μία συνολική επίθεση κατά της ιστορικής αληθείας, με εργαλεία την παραχαράξη της ιστορίας, την εξαμβλωματική διαστρέβλωση των γεγονότων και την απόπειρα στυγνής ιδεολογικοποίησης όλης της Ελληνικής ιστορίας, την οποία υπήγαγαν, υπό τα αυστηρά και ατέγκτως δογματικά ομοτογυάλια του Μαρξισμού.
Ενί λόγω, αποπειράθηκαν να ιδεολογηκοποίησουν την αυθόρμητη εξέγερση του Ελληνικού Λαού, ο οποίος τιμούσε την διορατικότητά και οξυδέρκεια του Ιωάννου Μεταξά, ο οποίος είχε προπαρασκευάσει το οχυρό Ρούπελ και αναχαίτισε τα στρατεύματα, των Ιταλών, τα οποία υπέστησαν δεινή ήττα, μετά το περίφημο Όχι το οποίο διατυπώθηκε, δια των χειλέων του ιδίου, καίπερ, ήσαν επρόσκειτο φιλικά με τις δυνάμεις του Άξονος τότε.
Το «ΌΧΙ» του Μεταξά, η καθιέρωση του οκταώρου και την θεσμοθέτηση του Ι.Κ.Α, ήδη έχει προκαλέσει ανυπέρβλητο οντολογικό αδιέξοδο εις τις ιδεοληψίες της Αριστεράς, η οποία αποπειράται να χρωματίσει ατόπως και να θέσει ιδεολογικό πρόσημο εις τον θυσιαστικό αγώνα δια την Ελευθερία του έθνους και της Πατρίδας.
Χαράλαμπος β Κατσιβαρδάς
Δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω και Σ.τ.Ε
Ανεξάρτητος Βουλευτής
