Η περίοδος της άνοιξης είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τη δεύτερη μεγαλύτερη γιορτή Ορθοδοξίας για τη χώρα μας, το Πάσχα. Παραδόσεις, ήθη και έθιμα που μετρούν αιώνες ζωής και παραμένουν αναλλοίωτα στο πέρασμα των χρόνων, έρχονται να αναβιώσουν τις γιορτινές αυτές ημέρες.
Το Πάσχα με απόφαση της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου, το 325 μ.Χ., ορίστηκε να γιορτάζεται την πρώτη Κυριακή μετά την πανσέληνο της εαρινής ισημερίας.
Με τη λέξη Πάσχα, Λαμπρή και Λαμπρά (Κύπρο) εννοούμε δυο βδομάδες που αρχίζουν από την Ανάσταση του Λαζάρου και τελειώνουν την Κυριακή του Θωμά.
Από τα βυζαντινά χρόνια, τον καιρό της τουρκοκρατίας μέχρι σήμερα σ’ όλη την χώρα οι χριστιανοί προετοιμάζονται καιρό πριν για τις πασχαλινές γιορτές, γιατί το Πάσχα είναι η μεγαλύτερη γιορτή του Χριστιανισμού.
Μεγάλη Δευτέρα
Η Μ. Δευτέρα είναι η μέρα που σηματοδοτεί την έναρξη της Μ. Εβδομάδας, καθώς και την αρχή της νηστείας για όσους θέλουν να κοινωνήσουν το Μ. Σάββατο. Επιπλέον, σύμφωνα με το έθιμο αυτή τη μέρα, κυρίως στα χωριά, ξεκινούν οι προετοιμασίες για τον εορτασμό του Πάσχα με το ασβέστωμα των αυλών.
Μεγάλη Τρίτη
Η Μ. Τρίτη βάσει εθίμου είναι όλη η ημέρα αφιερωμένη στην καθαριότητα του σπιτιού και στις απαραίτητες προετοιμασίες για να είναι το σπίτι έτοιμο για τους καλεσμένους. Από πλευράς εκκλησίας, τη Μ. Τρίτη διαβάζεται η Παραβολή των Δέκα Παρθένων, ενώ το βράδυ ψέλνεται το τροπάριο της Κασσιανής.
Μεγάλη Τετάρτη
Καθώς βρισκόμαστε στα μέσα της Μ. Εβδομάδας, σειρά έχουν και τα γαστρονομικά έθιμα της χώρας μας με τα πασχαλινά κουλουράκια να πλάθονται, από όλα τα μέλη της οικογενείας και να μοσχομυρίζει το σπίτι. Το απόγευμα της ίδιας μέρας, στις εκκλησίες μας τελείται το Μυστήριο του Μεγάλου Ευχέλαιου.
Μεγάλη Πέμπτη
Την ημέρα αυτή γίνεται ο Μυστικός Δείπνος, όπου ο Ιησούς κοινωνεί τους μαθητές του δίνοντάς τους από ένα κομμάτι ψωμί, το οποίο συμβολίζει το σώμα του και κρασί, που συμβολίζει το αίμα του. Την Μ. Πέμπτη οι νοικοκυρές φτιάχνουν εφτάζυμα ψωμιά, τσουρεκάκια πασχαλινά και βάφουν και τα κόκκινα αυγά, ενώ δεν κάνουν καμία άλλη δουλειά στο σπίτι.
Μεγάλη Παρασκευή
Φτάνοντας προς το τέλος της M. Εβδομάδας, η Μ. Παρασκευή είναι μια μελαγχολική μέρα, η μέρα των Παθών. Οι πιστοί πάνε στην εκκλησία και πίνουν Αγίασμα, γιατί είναι η μοναδική ημέρα του χρόνου που δεν τελείται θεία Λειτουργία. Το βράδυ τελείται η περιφορά του Επιταφίου, ενώ οι καμπάνες χτυπούν πένθιμα όλη την ημέρα.
Μεγάλο Σάββατο
Το Μ. Σάββατο οι προετοιμασίες για το πασχαλινό τραπέζι ξεκινάνε νωρίς το πρωί. Σύμφωνα με το έθιμο τη μέρα αυτή, οι νονοί δίνουν στα βαφτιστήρια τους, τις λαμπάδες για το βράδυ της Ανάστασης. Μετά την Ανάσταση, σειρά έχει ένα από τα πιο γνωστά έθιμα, το οποίο είναι το τσούγκρισμα των αυγών, αλλά και η λαχταριστή μαγειρίτσα.
Κυριακή του Πάσχα
Από τις πρώτες πρωινές ώρες ξεκινάνε οι προετοιμασίες για το ψήσιμο του οβελία. Αρνιά και κοκορέτσια γυρίζουν στη σούβλα, ενώ οι αυλές και τα μπαλκόνια είναι γεμάτα κόσμο. Η μέρα είναι συνδεδεμένη με γιορτή, χορούς, μουσική, τραγούδια μέχρι το βράδυ.
Τα κόκκινα αυγά του Πάσχα
Το αυγό, πανάρχαιο σύμβολο της γένεσης του κόσμου,της γέννησης της ζωής, το συναντάμε σε πολλές λατρείες,τόσο πρωτόγονες, όσο και περισσότερο εξελιγμένες. Τα χρωματιστά αυγά και ιδιαίτερα τα κόκκινα μνημονεύονται για γιορταστικούς σκοπούς, στην Κίνα ήδη από τον 5ο αιώνα και στην Αίγυπτο από το 10ο αιώνα. Κατά τον 17ο αιώνα, το έθιμα καθιερώνεται στους Χριστιανούς στην Ευρώπη αλλά και στη Συρία και στη Μεσοποταμία. Μερικοί πιστεύουν ότι τα αυγά βάφονται κόκκινα σε ανάμνηση του αίματος του Χριστού, που χύθηκε για εμάς τους ανθρώπους. Κόκκινο είναι και το χρώμα της χαράς. Χαράς για την Ανάσταση του Χριστού.
Λαζαράκια, Λαζαρήδες, Λαζαρούδια
Για την ψυχή του Λάζαρου οι γυναίκες ανήμερα το Σάββατο έψηναν κουλούρια σε σχήμα ανθρώπου σπαργανωμένου.
Οι αυγομαχίες
Στη Βόρεια Ελλάδα και συγκεκριμένα στην Καστανούσα Κερκίνης, στην κοινότητα Κρηνίδων του δήμου Καβάλας, στο Θρυλόριο του Νομού Ροδόπης, στο Μυλοπόταμο της Δράμας και στον Άνω Άγιο Ιωάννη στην Πιερία, οι κάτοικοι αυτών των περιοχών εφοπλίζονται με τριάντα κόκκινα αυγά ο καθένας και ξεκινάνε οι «αυγομαχίες».
Νικητής αναδεικνύεται αυτός που στο τέλος της μάχης θα έχει μείνει με τα λιγότερα σπασμένα αυγά.
Το έθιμο συμβολίζει την Ανάσταση του Κυρίου και τη σύγκρουση του καλού με το κακό.
Η τελετή του Νιπτήρα
Στην Πάτμο, η Μεγάλη Εβδομάδα αποτελεί μία μοναδική εμπειρία.
Το έθιμο που κάνει το Πάσχα στην Πάτμο ξεχωριστό, είναι η τελετή του Νιπτήρα, το πρωί της Μεγάλης Πέμπτης, το οποίο αποτελεί την αναπαράσταση του Μυστικού Δείπνου: ο ηγούμενος, όπως ακριβώς ο Ιησούς, πλένει τα πόδια δώδεκα μοναχών που κάθονται γύρω από τη μεγάλη εξέδρα, όπως οι μαθητές στο Μυστικό Δείπνο.
Τη Μεγάλη Παρασκευή γίνεται η αναπαράσταση της Αποκαθήλωσης στη Μονή του Αγίου Ιωάννη και το ίδιο βράδυ όλοι οι επιτάφιοι συναντιούνται στις πλατείες της Σκάλας και της Χώρας. Η Ανάσταση γίνεται επίσης στο μοναστήρι και ανήμερα του Πάσχα, διαβάζεται το Ευαγγέλιο σε επτά γλώσσες.
Φωτεινά αερόστατα στο Λεωνίδιο
Το βράδυ της Ανάστασης, οι πιστοί των ενοριών, κατασκευάζουν φωτεινά «αερόστατα» τα οποία και απελευθερώνουν ώστε να πετάξουν ψηλά στον ουρανό. Πρόκειται για ένα από τα εντυπωσιακότερα και πιο φαντασμαγορικά πασχαλιάτικα έθιμα της χώρας μας. Οι πιστοί των πέντε ενοριών του Λεωνιδίου έχουν προετοιμαστεί κατάλληλα για εκείνη την κρίσιμη στιγμή, έχοντας ήδη κατασκευάσει τους εκατοντάδες «αφανούς», όπως λένε τα χάρτινα αερόστατα.
Πάσχα στη Σκιάθο – Πρωινός επιτάφιος
Η Σκιάθος είναι ένα από τα λίγα μέρη στην Ελλάδα όπου τηρείται το Αγιονορείτικο έθιμο. Η ακολουθία του επιτάφιου θρήνου στις εκκλησίες της πόλης αρχίζει στη 1 μετά τα μεσάνυχτα το βράδυ της Παρασκευής -σύμφωνα με τα ωράρια του Αγίου Όρους-, ενώ η περιφορά του αρχίζει στις 04:00 τα ξημερώματα. Η ατμόσφαιρα στο νησί δημιουργεί αίσθημα κατάνυξης και συγκίνησης, με τον επιτάφιο να κατεβαίνει τα στενά της πόλης, τον τελάλη να απαγγέλλει τους θρηνητικούς ψαλμούς και όλους τους κατοίκους να τον ακολουθούν ή να παρακολουθούν από τα φωτισμένα με κεριά σπίτια τους.Επιστρέφοντας στο Ναό των Τριών Ιεραρχών, όλοι στέκονται μπροστά στην κλειστή ξύλινη πόρτα και επικρατεί απόλυτη σιγή παντού. Ο πρώτος των ιερέων φωνάζει «Άρατε πύλας» και ταυτόχρονα μέσα από το ναό κάποιος αναπαριστά τον Άδη και εμποδίζει την είσοδο απαντώντας «Τις εστίν ούτος ο βασιλεύς της Δόξης;». Ο διάλογος επαναλαμβάνεται τρεις φορές και τελικά ο ιερέας σπρώχνει με δύναμη την πόρτα και εισέρχεται στο ναό ως λυτρωτής των αμαρτωλών. Τα φώτα ανάβουν και η ακολουθία ολοκληρώνεται στις 5 το πρωί του Σαββάτου.
Πάσχα στην Κέρκυρα – Μπότηδες
Η Κέρκυρα έχει πλούσια παράδοση σε πασχαλινά έθιμα. Το Μεγάλο Σάββατο, στις έξι το πρωί στο Ναό της Παναγίας των Ξένων, πραγματοποιείται τεχνητός σεισμός σε αναπαράσταση του σεισμού που έγινε σύμφωνα κατά την Ανάσταση, σύμφωνα με τις γραφές. Ακολουθεί η περιφορά του Επιταφίου της εκκλησίας του Αγίου Σπυρίδωνα και στις 11.00 ακριβώς οι καμπάνες σημαίνουν την πρώτη Ανάσταση και την εκκίνηση του πασίγνωστους πλέον εθίμου των Μπότηδων. Τεράστια κανάτια, σκέτα ή ζωγραφισμένα, γεμάτα με νερό και στολισμένα συνήθως με κόκκινες κορδέλες εκτοξεύονται με δύναμη από τα στολισμένα μπαλκόνια των σπιτιών για να ξορκίσουν το κακό. Ο μεγάλος χαμός γίνεται στο πιο κεντρικό σημείο, δίπλα στο Λιστόν, όπου πλήθος κόσμου ζητωκραυγάζει σε κάθε ρίψη. Παράλληλα, η φιλαρμονική παίζει χαρούμενα εμβατήρια, ανάμεσά τους και το «Μην φοβάστε Γραικοί».
Πάσχα στη Σαντορίνη – Τα τενεκεδένια φαναράκια
Η Σαντορίνη, ένα από τα πιο γραφικά νησιά των Κυκλάδων αποτελεί ξεχωριστό προορισμό και για τις ημέρες του Πάσχα. Εδώ την Μεγάλη Παρασκευή, τα δρομάκια του χωριού Πύργος στολίζονται απ’ άκρη σε άκρη με τενεκεδένια λυχναράκια δημιουργώντας ένα ποτάμι φωτιάς που τρεμοπαίζει και μαζί με τον ήχο που παράγουν οι νέοι του χωριού χτυπώντας μεταλλικά αντικείμενα, το σκηνικό είναι τουλάχιστον κατανυκτικό κατά την περιφορά του Επιταφίου. Στο ίδιο χωριό, το πρωί του Σαββάτου, μετά την αναπαράσταση της Σταύρωσης, στρώνεται τραπέζι με χταπόδι στα κάρβουνα.
Πάσχα στην Άνδρο – Τα μάσκουλα
Η Ανάσταση στις ενορίες της Άνδρου είναι εντυπωσιακή με αμέτρητα βεγγαλικά και κροτίδες που θυμίζουν έντονα το ρουκετοπόλεμο της Χίου. Εκτός από τα πυροτεχνήματα όμως, οι νέοι τοποθετούν σιδερένιους σωλήνες γεμισμένους με μπαρούτι στο χώμα και τους πυροδοτούν. Την Κυριακή του Πάσχα μετά τη Δεύτερη Ανάσταση πραγματοποιούνται εκρήξεις από τα παλιά κανόνια του ενετικού κάστρου και το απόγευμα, στο χωριό Στενιές, οι δύο ενορίες περιφέρουν τις εικόνες της Ανάστασης καταλήγοντας στην πλατεία του χωριού. Τη στιγμή που συναντιούνται, δίνεται το σύνθημα και τα «μάσκουλα» σκάνε απ’ άκρη σ’ άκρη στο χωριό με εκκωφαντικό θόρυβο.
Πάσχα στη Ρόδο – Ο μεγάλος καλαφουνός
Η Ρόδος έχει πολλά ιδιαίτερα έθιμα που αξίζει να αναφερθούν. Το πιο ενδιαφέρον είναι αυτό του «καλαφουνού», της μεγάλης φωτιάς που πρέπει να καίει ασταμάτητα από το Μεγάλο Σάββατο μέχρι την Κυριακή του Πάσχα που θα καεί ο Ιούδας. Η παράδοση θέλει τους ελεύθερους άνδρες του χωριού να είναι υποχρεωμένοι το Μεγάλο Σάββατο να φέρουν μεγάλους κορμούς δέντρων -ή αλλιώς «κουτσούρους»- για να διατηρήσουν τη φωτιά στο κέντρο της πλατείας ζωντανή. Την ίδια ημέρα εκλέγεται και ένα «προεδρείο» υπεύθυνο για το έθιμο και την τήρησή του. Την Κυριακή του Πάσχα, αφού πραγματοποιηθεί η Δεύτερη Ανάσταση, οι άντρες που πρόκειται να παντρευτούν και συμμετέχουν τελευταία φορά στο έθιμο βάζουν φωτιά στον Ιούδα. Την επόμενη ημέρα το εκλεγμένο προεδρείο «δικάζει» καθέναν από τους συμμετέχοντες και όσοι βρεθούν ότι δεν τήρησαν τους κανόνες του εθίμου έχουν χρηματικά πρόστιμα που συγκεντρώνονται για φιλανθρωπικούς σκοπούς. Αν κάποιος αρνηθεί να πληρώσει το πρόστιμο, τον πετούν με τα ρούχα σε μια γούρνα με νερό!
