Ο Βασίλης Σπανούλης έκανε τον απολογισμό της Εθνικής Ελλάδας μετά την ολοκλήρωση των υποχρεώσεών της στους Ολυμπιακούς Αγώνες 2024. Ο ομοσπονδιακός τεχνικός στάθηκε ιδιαίτερα στη νοοτροπία που έδειξε η ομάδα και στο πόσο σημαντικό είναι να διατηρηθεί ο ίδιος κορμός στις προσεχείς διοργανώσεις, ώστε να έρθει μια μεγάλη διάκριση.
Αναλυτικά όσα ανέφερε:
“Κάναμε μια εξαιρετική πορεία και στο Προολυμπιακό και στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Δείξαμε ότι είμαστε μια ανερχόμενη δύναμη σε παγκόσμιο επίπεδο. Το δείξαμε απέναντι σε ομάδες που έχουν κατακτήσει μετάλλια και είναι μαζί, υπό τον ίδιο προπονητή για χρόνια. Τα παιδιά έκαναν μια υπερπροσπάθεια. Οι ομάδες χτίζονται και δεν δημιουργούνται μαγικά από τη μία μέρα στην άλλη.
Όπως είπα και στα παιδιά στα αποδυτήρια, κι εμείς όταν ξεκινούσαμε το ταξίδι μας με την Εθνική Ανδρών, κι εμείς στο πρώτο μας καλοκαίρι πήγαμε μέχρι τους “8”, το 2004, αλλά όλοι έβλεπαν ότι χτίζεται κάτι πολύ όμορφο. Έτσι και τώρα νιώθω το ίδιο, ότι δημιουργείται κάτι όμορφο. Παλέψαμε, παίξαμε εκπληκτική άμυνα σε όλο το τουρνουά. Απέναντι σε μια ομάδα όπως η Γερμανία, που είναι Παγκόσμια πρωταθλήτρια, πιστεύω παίξαμε εκπληκτική άμυνα στη μεγαλύτερη διάρκεια του παιχνιδιού. Τους κατεβάσαμε σε ένα σκορ που δεν έχουν συνηθίσει να παίζουν, γιατί έχουν πολύ μεγάλο ταλέντο.
Κάποιες στιγμές, χάσαμε κάποια σουτ και κάποια έξτρα πράγματα που χρειάζονται για να κερδίσεις ένα τέτοιο παιχνίδι. Ένα-δυο σουτ που έβαλαν, μια-δυο άμυνες που έβγαλαν εκείνοι στην τρίτη περίοδο άλλαξε το μομέντουμ. Κάπου είχαν μεγαλύτερο βάθος από εμάς. Κάπου κουραστήκαμε. Αλλά δεν μπορώ να μην είμαι περήφανος για αυτά τα παιδιά. Είμαστε πολύ περηφανοί που εκπροσωπούμε τη χώρα μας στους Ολυμπιακούς Αγώνες και παίξαμε έναν προημιτελικό.
Δεν νομίζω ότι είναι τόσο προχωρημένη η ηλικία κάποιων παιδιών, όσο είναι σε άλλες ομάδες. Δηλαδή ο Ρούντι είναι 39 ετών και ο Γιουλ τρία χρόνια μεγαλύτερος από τον Παπανικολάου. Αυτό υπάρχει μόνο στην Ελλάδα. Όταν κάποιος είναι 34 χρονών τον θεωρούμε παππού. Δεν είναι παππούς. Είδαμε τον Παπανικολάου να είναι γερασμένος; Εγώ τον είδα να τρέχει σαν 20χρονος και να παλεύει σαν τρελός σε όλο του τουρνουά. Δεν είναι αυτό. Είναι η δίψα, είναι η αγάπη για την πατρίδα, η επιθυμία να κερδίσεις κάτι. Το πότε είναι ένας παίκτης μεγάλος θα το κρίνω εγώ και οι συνεργάτες μου.
Ήταν μια πολύ όμορφη εμπειρία. Το ευχαριστήθηκα γιατί πρώτα από όλα είχα μία σπουδαία ομάδα, με καλούς χαρακτήρες. Πιστεύω ότι σε πολλά παιχνίδια προβληματιστήκαμε. Ήταν πολύ λίγος ο χρόνος που είχαμε για να προετοιμαστούμε για το Προολυμπιακό, αλλά είδατε όλοι ότι η ομάδα έδειξε ένα DNA και μία σκληράδα, που είχαμε χρόνια να δούμε. Ήμασταν ομάδα από την αρχή μέχρι το τέλος. Τα παιδιά είναι πολύ αγαπημένα και μαζί. Στο γήπεδο έδωσαν και την ψυχή τους. Όλα τα ματς τα κυνηγήσαμε, δεν αφήσαμε κανένα. Σε άλλα ήμασταν καλύτεροι, σε άλλα όχι. Χτίσαμε μια ελληνική νοοτροπία και νομίζω ότι πολύ γρήγορα θα έρθουν μεγαλύτερες επιτυχίες.
Η Εθνική ομάδα είναι ανοιχτή για όλα τα παιδιά, αλλά ο κορμός της Εθνικής πρέπει να είναι ίδιος για όσο κρίνω εγώ. Δεν μπορούμε να αλλάζουμε κάθε χρόνο. Ο μόνος λόγος για να λείπει κάποιος είναι η υγεία του, να έχει σοβαρό πρόβλημα υγείας. Όλοι πρέπει να είναι εδώ, όπως βλέπουμε σε όλες τις ομάδες ότι είναι εδώ. Έχω τεράστιο σεβασμό στους παίκτες που εκπροσωπούν την πατρίδα τους και είναι εδώ μετά από τόσο γεμάτες χρονιές. Τους το είπα και μέσα στα αποδυτηρια. Οφείλουμε να χτίσουμε πάνω σε αυτό κι αν έχουμε υγεία να είμαστε όλοι εδώ και να παλεύουμε σε κάθε τουρνουά για να χτίσουμε έναν κορμό και μια κουλτούρα, η οποία θα μας βοηθήσει να φτάσουμε στο μετάλλιο κάποια στιγμή”.
Για το αν δεν μπορούσαμε απέναντι σε έναν ανώτερο αντίπαλο: “Εγώ δεν είδα να μην μπορούμε σήμερα. Ήμασταν 10 πόντους μπροστά στο δεκάλεπτο, ισοπαλία στο ημίχρονο και στο -5 κάπου στο 25′. Οι Γερμανοί μας κυνηγούσαν για 25-27 λεπτά. Από εκεί και πέραν έβαλαν κάποια μεγάλα σουτ, χάσαμε εμείς κάποια μεγάλα σουτ. Είχαν μεγαλύτερο βάθος και περισσότερη φρεσκάδα. Κρίθηκε στις λεπτομέρειες. Κάλλιστα θα μπορούσαμε να είχαμε φύγει εμείς με 10 πόντους, στο τέλος έφυγαν αυτοί όμως. Έτσι είναι το μπάσκετ. Η Γερμανία έχει βάθος, έχει εμπειρία, είναι τρία χρόνια όλοι μαζί και το έχουν ξανακάνει. Έχει σημασία να το έχεις κάνει γιατί νιώθεις σιγουριά και έχεις άλλη ψυχολογία. Ξέρουν τι θέλουν μέσα στο γήπεδο και πιστεύω ότι μετά τις ΗΠΑ, η Γερμανία είναι η πιο γεμάτη και πλήρης ομάδα σε αυτό το τουρνουά. Εμείς δείξαμε ότι ανήκουμε στην ελίτ του παγκοσμίου μπάσκετ. Και δεν το δείξαμε με μία ομάδα, αλλά με τέσσερις”.
Για το αν χάθηκε μια ακόμα ευκαιρία σε έναν ακόμα προημιτελικό: “Χαμένη ευκαιρία για εμένα δεν υπάρχει. Την τύχη σου την κυνηγάς. Πάντα θα υπάρχουν ευκαιρίες. Εδώ δεν μιλάμε για ευκαιρία ζωής, αλλά για αθλητισμό. Τις ευκαιρίες τις κυνηγάς. Υπάρχουν πολλά τουρνουά μπροστά μας.. Αυτή η χαμένη ευκαιρία που λέτε είναι αυτή η πίεση που βάζουμε στους παίκτες “πρέπει, πρέπει, πρέπει”. Όχι, είναι μπάσκετ, είναι αθλητισμός. Ο νικητής δεν φαίνεται μόνο στις νίκες, αλλά και στις ήττες. Παίζει ρόλο το πώς χάνεις. Η ομάδα είναι νικητές. Υπάρχουν τεράστιοι παίκτες στο παγκόσμιο στερέωμα, που δεν έχουν πάρει πρωτάθλημα στο NBA. Υπάρχουν κάποιοι που έχουν πάρει 1-2 EuroLeague, ενώ άλλοι έχουν 3-4, αλλά είναι τεράστιοι παίκτες. Δεν είναι μόνο ένα Κύπελλο ή ένα μετάλλιο, είναι ο τρόπος που παίζεις, ο τρόπος που εκπροσωπείς την πατρίδα σου και αν εσύ αισθάνεσαι γεμάτος. Πιστεύω ότι αυτή η Εθνική μάς έκανε γεμάτους και είμαστε περήφανοι”.
Για τα καλά λόγια που είπε ο Γκόρντον Χέρμπερτ για την ελληνική άμυνα, μετά το τέλος του ματς: “Τον ευχαριστώ πολύ. Αξίζουν συγχαρητήρια στον κ. Χέρμπερτ για τη δουλειά που έχει κάνει στη Γερμανία. Η άμυνά μας ήταν εκπληκτική, δεν πιστεύω άλλη ομάδα να έχει παίξει τέτοια άμυνα στη Γερμανία τα τελευταία χρόνια. Βγάλαμε μεγάλο πάθος, εκτελέσαμε πολύ καλά το πλάνο.. Μας έλειψε το κάτι παραπάνω σε 1-2 φάσεις για να ξεκλειδώσει λίγο η επίθεσή μας. Πίεσαν πολύ τον Γιάννη, του έκαναν παγίδες, έφαγε πολύ μπασκετικό ξύλο. Εκεί χρειάζονταν κάποια μεγάλα σουτ. Λέμε ότι η Εθνική ομάδα δεν είχε τρίποντο, αλλά πριν από αυτό το παιχνίδι είχε η Γερμανία 11 τρίποντα ανά αγώνα και εμείς 10. Πάντα κάτι θα σου λείπει όταν χάνεις, αλλά είμαι πολύ περήφανος για τα παιδιά. Η υπερανάλυση δεν κάνει καλό. Είναι οφθαλμοφανές το τι κάναμε καλά και το τι μας έλειψε”.
Για τους στόχους στο EuroBasket 2025: “Εγώ δεν ήρθα για έναν χρόνο. Ήρθα και για τους Ολυμπιακούς Αγώνες, αλλά και για το EuroBaket. Το πρώτο πράγμα που είπα όταν μίλησα με τον πρόεδρο της ομοσπονδίας και με τον Ζήση, ήταν πως θα κάνουμε φέτος ό,τι μπορούμε, αλλά πρέπει να φτιάξουμε την κουλτούρα και το DNA της ομάδας. Αυτό που ήθελα ήταν να φτιάξουμε μια ομάδα με σταθερές. Οι σχέσεις και οι ομάδες δημιουργούνται, πρέπει να πιστέψουν οι παίκτες στην ομάδα. Τα παιδιά πίστεψαν στις δυνατότητες της ομάδας, πόσο καλοί μπορούμε να είμαστε και πως αν είμαστε υγιείς και συνεχίζουμε τη δουλειά, θα έρθουν πάρα πολύ ωραία πράγματα πολύ σύντομα.
Μην αρχίσουμε να μιλάμε για οκτάδες και τέτοια. Και στο EuroBasket 2025 θα είμαστε μια ομάδα που θα παίζει πολύ καλό μπάσκετ, εξαιρετική άμυνα και που πολύ δύσκολα ο αντίπαλος θα μπορεί να τη βάλει κάτω. Ούτε το 2005 ξέραμε ότι θα πάρουμε το EuroBasket, θυμάστε με ποιον τρόπο ήρθε. Εμείς χτίζουμε για να γευτούμε κάποια στιγμή μια μεγάλη επιτυχία. Τι θα γίνει ποτέ δεν ξέρεις. Χτίζουμε τη χημεία, τους ρόλους των παικτών και πάμε και παλεύουμε.
Τα παιδιά είναι πολύ συνειδοτοποιημένα και εξαιρετικοί χαρακτήρες. Έχουμε ένα εξαιρετικό γκρουπ παικτών. Τα παιδιά είναι περήφανα. Ξέρουν ότι έκαναν υπερπροσπάθεια. Άλλες φορές θα κερδίσεις, άλλες θα χάσεις. Ο μεγαλύτερος νικητής είναι αυτός που ακόμη κι όταν χάνει αναγνωρίζει τα λάθη του και επανέρχεται πιο δυνατός. Είναι πιο σημαντικό αυτό από κάποιον που θα πετύχει μια φορά και μετά κατρακυλά”.
Για το αν η δήλωση “για να λείπει ένας παίκτης θα πρέπει να έχει μόνο σοβαρό πρόβλημα υγείας” περιλαμβάνει κάποια αιχμή: “Σας παρακαλώ… Αιχμή για ποιον; Αυτό είναι πονηρή ερώτηση”
Για τις προβλέψεις του για τα μετάλλια: “Αμερική, Γερμανία και Σερβία”.