Ο Πάνος Ρούτσι κλήθηκε να σχολιάσει όσα είδαν το φως της δημοσιότητας σχετικά με τη συνάντησή του με την κλινική υπνοθεραπεύτρια και ψυχολόγο, Άντζυ Λουπέσκου.
«Με βοήθησε αρκετά και ψυχολογικά και ηθικά. Δεν έκανα υπνοθεραπεία. Συζητήσαμε για την ιστορία μου, τι έχω περάσει από μικρός. Σαν συνέντευξη ήταν πάνω κάτω. Ένας συνεργάτης της υπνοθεραπεύτριας ήρθε πρώτος σε επαφή μαζί μου. Ήταν μια λυτρωτική εμπειρία για μένα. Με βοήθησε αρκετά. Θα ξαναπάω», είπε ο Πάνος Ρούτσι στην εκπομπή «Το ‘χουμε» στο ΣΚΑΙ.
Η Άντζυ Λουπέσκου ανάρτησε στα προσωπικά της social media αποσπάσματα από τη συνάντηση με τον πατέρα που έχασε τον γιο του στο δυστύχημα των Τεμπών πριν από περίπου τρία χρόνια. Σε αυτά αναφέρθηκε στον Ντένις Ρούτσι, υποστηρίζοντας ότι ήταν προδιαγεγραμμένο να έχει αυτή την κατάληξη, λέγοντας ότι ήταν γραφτό μετά τα 16 του χρόνια να πεθάνει σε λίγα χρόνια, επειδή αγαπούσε την ταχύτητα.
Στην εκπομπή του Κώστα Τσουρού μίλησε και η ίδια η Άντζυ Λουπέσκου, που παραδέχθηκε πως εκείνη κάλεσε τον Πάνο Ρούτσι.
«Κάνω εκπομπές περίπου 35 χρόνια με τίτλο “Το ταξίδι της ζωής”. Ο άνθρωπος μου κίνησε πολύ το ενδιαφέρον και την προσοχή να κάνω το δικό του ταξίδι ζωής. Είναι ένας πολύ πονεμένος άνθρωπος. Εγώ τον κάλεσα. Είχε ο άνθρωπος αυτός εκφράσει την επιθυμία να πει τον πόνο του από τη μυστική γλώσσα του σώματός του, να εκφράσει τον πόνο του. Να βρει το δίκιο του. Να βρει την αλήθεια μέσω της εκπομπής και μέσα από τη διαίσθησή μου. Είμαι μια διαισθητική σύμβουλος. Μπορώ να βοηθώ αυτούς τους ανθρώπους. Ο σκοπός μου είναι να βοηθήσω την ψυχολογία του ανθρώπου αυτού. Δεν με απασχολεί καμία αντίδραση. Με απασχολεί ότι αυτό που έκανα είναι ένα λειτούργημα στην προσπάθειά μου να βοηθήσω έναν πονεμένο άνθρωπο. Ο κύριος Ρούτσι είναι ένα παράδειγμα που εμένα θα με εμπνεύσει αυτή τη στιγμή να γράψω ένα καινούργιο βιβλίο. Ο πόνος της ψυχής όταν ένας άνθρωπος περπατάει από την Αλβανία με τα πόδια για να έρθει στην Ελλάδα, κάνει δυο δουλειές και δεν έχει χρόνο να δει το παιδί του και τελικά χάνει το παιδί του σε ένα τρένο. Κάρμα έχει ο συγκεκριμένος στη ζωή του, όπως κάρμα είχε και το αδικοχαμένο παιδί».
