Αυτό έφερε στο προσκήνιο νέες ανατομικές λεπτομέρειες και αποκάλυψε ότι ο αντίχειρας του δεξιού χεριού βρισκόταν σε «αφύσικη» θέση, καθώς βρισκόταν δίπλα στην παλάμη του χεριού, αλλά τοποθετημένος κάτω από αυτήν.
Κατά συνέπεια, ο αντίχειρας λείπει σχεδόν εντελώς από το αποτύπωμα, εκτός από την προεξέχουσα άκρη του.
Αυτό είναι σημαντικό επειδή οι επιστήμονες θεωρούν ότι η απουσία των αντίχειρων είναι μία από τις κύριες έμμεσες αποδείξεις ότι η Σινδόνη χρησιμοποιήθηκε για να τυλίξει το σώμα ενός ανθρώπου που σταυρώθηκε ζωντανός, αναφέρουν οι ερευνητές στην έκθεσή τους.
Αυτό συμβαίνει επειδή η σταύρωση θα προκαλούσε τραυματισμό στα μέσα νεύρα των χεριών, αναγκάζοντας τους αντίχειρες σε αυτή την αφύσικη, κρυφή θέση.
Αλλά η σταύρωση δεν είναι η μόνη πιθανή εξήγηση για τους αντίχειρες που λείπουν.
Άλλοι ειδικοί πιστεύουν ότι οι αντίχειρες δεν είναι ορατοί στο αποτύπωμα απλώς και μόνο επειδή η φυσική τους θέση είναι μπροστά και ελαφρώς στο πλάι του δείκτη, γεγονός που θα δημιουργούσε μεγαλύτερη απόσταση μεταξύ των αντίχειρων και της Σινδόνης.
Αυτό θα σήμαινε ότι το αποτύπωμα θα μπορούσε να έχει δημιουργηθεί από ένα σώμα που βρισκόταν σε χαλαρή, ύπτια θέση, χωρίς να είναι απαραίτητη η σταύρωση.
Αλλά με βάση την ανάλυσή τους, οι συγγραφείς της μελέτης αναφέρουν ότι ο αντίχειρας δεν φαίνεται να βρίσκεται στη φυσική του θέση.
Αντίθετα, εμφανίζεται σε μη χαλαρή θέση μέσα στην παλάμη του χεριού και σχεδόν πλήρως κρυμμένος από τον δείκτη, εκτός από την άκρη του, ισχυρές ενδείξεις για τραυματισμούς που συνάδουν με τη σταύρωση.
Αλλά και πάλι, πολλοί πιστεύουν ότι η Σινδόνη δεν είναι στην πραγματικότητα ένα βιβλικό λείψανο.
Μια μελέτη-ορόσημο του 1988 στο Ηνωμένο Βασίλειο προσδιόρισε με «95% σιγουριά» ότι η Σινδόνη κατασκευάστηκε κάποια στιγμή μεταξύ 1260 και 1390 μ.Χ., πολύ μετά την εποχή της ανάστασης του Χριστού.
Αυτό υποδηλώνει ότι η Σινδόνη είναι στην πραγματικότητα ένα μεσαιωνικό έργο τέχνης.
Το συμπέρασμα προέκυψε μετά από αναλύσεις που έγιναν σε μια γωνιά του αρχαίου υφάσματος από τρία διαφορετικά εργαστήρια, στα πανεπιστήμια της Αριζόνα, της Ζυρίχης και της Οξφόρδης.
Αλλά μια πιο πρόσφατη ανάλυση έθεσε τα αποτελέσματά τους υπό αμφισβήτηση, αναζωπυρώνοντας τη θεωρία ότι η βιβλική σημασία της Σινδόνης θα μπορούσε να είναι νόμιμη.
Μια νέα ανασκόπηση από ερευνητές από τη Γαλλία και την Ιταλία επανεξέτασε εκ νέου τα 30 ετών αυτά ευρήματα και ισχυρίζεται ότι ανακάλυψε αποκλίσεις στα δεδομένα που δεν είχαν δημοσιοποιηθεί και εγείρουν αμφιβολίες για την οριστικότητα των αποτελεσμάτων.
Ο Τρίσταν Καζαμπιάνκα, ένας Γάλλος ανεξάρτητος ερευνητής, ο οποίος πραγματοποίησε το εύρημα, δήλωσε στη DailyMail.com ότι τα ευρήματά του δεν επιβεβαιώνουν ότι το κάλυμμα είναι παλαιότερο ή ότι είναι το ύφασμα ταφής που χρησιμοποιήθηκε για να αναπαυθεί ο Ιησούς.
Αλλά ο Καζαμπιάνκα, ο οποίος ήταν άθεος μέχρι που άρχισε να ερευνά τη σινδόνη πριν από 20 χρόνια, δήλωσε ότι οι παράγοντες αυτοί δεν μπορούν να αποκλειστούν «χωρίς μια εκ νέου ανάλυση».
Αφού έλαβε τα ακατέργαστα δεδομένα από τη μελέτη του 1988, ο Καζαμπιάνκα διαπίστωσε ότι τα αποτελέσματα διέφεραν κατά δεκαετίες.
Μία από τις εκτιμήσεις της Ζυρίχης στη μελέτη Nature ανέφερε ότι το ύφασμα ήταν ηλικίας έως και 733 ετών, αλλά 595 ετών στα ακατέργαστα δεδομένα.
Το δείγμα του υφάσματος της Οξφόρδης ήταν μεταξύ 730 και 795 ετών, αλλά τα ακατέργαστα δεδομένα περιείχαν εκτιμήσεις που απείχαν έως και 55 χρόνια.
Το ύφασμα της Αριζόνα ήταν μεταξύ 591 και 701 ετών, με τα ακατέργαστα δεδομένα να παρουσιάζουν διαφορά έως και 59 ετών.
Παρόλο που αυτό θα τοποθετούσε το ύφασμα στον Μεσαίωνα, εκατοντάδες χρόνια μετά τον Ιησού, ο Καζαμπιάνκα δήλωσε ότι εγείρει αμφιβολίες.
Συνέχισε εξηγώντας ότι «η έλλειψη ακρίβειας επηρεάζει σοβαρά την αξιοπιστία του 95 τοις εκατό» υποδηλώνοντας ότι δεν ήταν πάνω από 41 τοις εκατό.
Επιπλέον, ένας μηχανικός από το Πανεπιστήμιο της Πάντοβα στην Ιταλία χρησιμοποίησε πρόσφατα τη σύγχρονη τεχνολογία για να αναλύσει εκ νέου δείγματα που ελήφθησαν από το ύφασμα τη δεκαετία του 1970 και βρήκε μικροσκοπικά σωματίδια αίματος που έδειχναν σημάδια οργανικής ανεπάρκειας, τραύματος, ασθένειας και ραδιενέργειας.
Αυτό θα συμφωνούσε με την αγωνιώδη ιστορία της σταύρωσης του Ιησού από τη Βίβλο, η οποία περιγράφει λεπτομερώς πώς υπέμεινε σοβαρούς ξυλοδαρμούς, τρυπήματα και καρφιά που καρφώθηκαν στα χέρια και τα πόδια του.
Λέγεται επίσης ότι ανακαλύφθηκαν υλικά που ήταν τυπικά στην αρχαία Ιερουσαλήμ, γεγονός που υποδηλώνει ότι η σινδόνη μπορεί να προέρχεται από την περιοχή και όχι από την Ευρώπη, όπου πολλοί σκεπτικιστές πιστεύουν ότι δημιουργήθηκε ως μεσαιωνική πλαστογραφία.
Αυτός ο αυξανόμενος όγκος αποδείξεων έχει εγείρει αμφιβολίες σχετικά με τους ισχυρισμούς των σκεπτικιστών ότι η Σινδόνη είναι πλαστή, αναζωπυρώνοντας μια μακροχρόνια συζήτηση σχετικά με ένα από τα σημαντικότερα κειμήλια της βιβλικής ιστορίας.
