Γράφει ο Κωνσταντίνος Καλόγηρος
Βλέποντας τη φωτογραφία με τον αστυνομικό να σώζει τον παππού από τις φλόγες όλοι οι Έλληνες ένιωσαν περηφάνια.
Σε μια κοινωνία ψυχρή και απόμακρη κάθε τέτοια πράξη της ενεργοποιεί το συναίσθημα της ευθύνης και της ανθρωπιάς που τόσο της λείπει.
Βλέποντας καθημερινά μικρούς καθημερινούς ήρωες να ξεπερνάνε τα ανθρώπινα όρια και να βοηθάνε τους συνανθρώπους τους κάτω από εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες.
Πυροσβέστες να δίνουν τιτάνιες μάχες με τις φωτιές και τους ανέμους.
Πυροσβέστες, μόνιμοι και εποχικοί, να μάχονται ολόκληρα μερόνυχτα με τις φλόγες.
Αστυνομικούς να δίνουν καθημερινά μάχη για μια καλύτερη κοινωνία.
Μάχη ενάντια στην εγκληματικότητα, διακομιδές σε νοσοκομεία, προστασία και εκκένωση στα ακραία φυσικά φαινόμενα.
Οι στρατιωτικοί μας, πάντα εκεί να εγγυώνται την ακεραιότητα των συνόρων μας. Λειτουργώντας αποτρεπτικά προς «αγαπητούς» και «φίλους» γείτονες να γίνουν πιο απειλητικοί.
Πάντα παρόντες και σε καταστάσεις έκτακτου ανάγκης.
Καθημερινοί ήρωες που ξεπερνάνε τα όρια τους, μα είναι πάντα εκεί.
Για τον συνάνθρωπο τους, την κοινωνία.
Όλοι οι παραπάνω έχουν ένα κοινό: Αφανείς ήρωες που επιμένουν πολλά μα είναι πάντα εκεί για τον συνάνθρωπο τους.
Αυτοί είναι οι ήρωες που πρέπει να αναδεικνύονται από τα ΜΜΕ και όχι τα πρότυπα χαμηλής νοημοσύνης που προβάλλονται καθημερινά.
Οι ήρωες αυτοί πρέπει επιτέλους να ανταμειφτούν όπως πρέπει.
Η κοινωνία πρέπει να ανταμείψει και εμπράκτως αυτό το «ευχαριστώ».
Δε γίνεται οι άνθρωποι που εγγυώνται τη σωστή λειτουργία της κοινωνίας να μένουν στάσιμοι μισθολογικά ενώ άλλοι να δίνουν μπόνους στον εαυτό τους.
Αρκετά με τις αυξήσεις γενικών και ειδικών γραμματέων, αρκετά με τις αυξήσεις των διοικητών νοσοκομείων.
Αρκετά με όλες αυτές τις αυξήσεις που εξυπηρετούν μόνο τον κομματικό σωλήνα.
Ήρθε η ώρα να ανταμειφτούν και οι καθημερινοί απλοί ήρωες που με κάθε μικρή πράξη σώζουν έναν συνάνθρωπο και κάνουν την κοινωνία καλύτερη.
Ήρθε η ώρα να ανταμειφθεί αυτό που έχει πραγματικά αξία.
