Στις πρώτες του δηλώσεις μετά την πτώση του από την προεδρία της Συρίας προχώρησε από τη Ρωσία, όπου κατέφυγε, ο Μπασάρ αλ Άσαντ.
«Σε καμία στιγμή δεν είχα σκεφτεί να τα παρατήσω ή να φύγω από τη χώρα παρά τα επεισόδια» είπε ο έκπτωτος πρόεδρος σε δήλωσή του που δημοσιεύτηκε μέσω telegram και υποστήριξε ότι «παρέμεινε στη Συρία μέχρι τα ξημερώματα της 8ης Δεκεμβρίου και δεν έφυγε παρά μόνο αργά το βράδυ».
Σύμφωνα με τον έκπτωτο πρόεδρο, η διαφηγή του έγινε το βράδυ της 8ης Δεκεμβρίου, καθώς η ρωσική στρατιωτική βάση Χμεϊμίμ στη Συρία δέχθηκε επιθέσεις από drone, αφού έφυγε από τη Δαμασκό εκείνο το πρωί με τους μαχητές της αντιπολίτευσης να πλησιάζουν.
Ο Άσαντ τόνισε ότι δεν θα εγκαταλείψει τη χώρα και τους πολίτες της, κάτι που δεν έκανε ποτέ στο παρελθόν και προανήγγειλε νέα, αναλυτική περιγραφή των γεγονότων σε επόμενη ανακοίνωση, αφού όπως λέει, για λόγους ασφαλείας διαθέτει περιορισμένα μέσα επικοινωνίας.
Τι λέει ο Άσαντ στη δήλωσή του
Στη δήλωσή του, που φέρει σημερινή ημερομηνία, ο Μπασάρ αλ Άσαντ υποστηρίζει ότι «καθώς η τρομοκρατία εξαπλώθηκε σε όλη τη Συρία και τελικά έφτασε στη Δαμασκό το βράδυ του Σαββάτου, 7 Δεκεμβρίου 2024, προέκυψαν ερωτήματα σχετικά με την τύχη και την τύχη του προέδρου. Αυτό συνέβη εν μέσω κατακλυσμού παραπληροφόρησης και αφηγήσεων που απέχουν πολύ από την αλήθεια, με στόχο να αναπαραστήσουν τη διεθνή τρομοκρατία ως απελευθερωτική επανάσταση για τη Συρία» ξεκινά τη δήλωσή του.
«Σε μια τόσο κρίσιμη καμπή της ιστορίας του έθνους, όπου η αλήθεια πρέπει να υπερισχύει, είναι απαραίτητο να αντιμετωπιστούν αυτές οι διαστρεβλώσεις. Δυστυχώς, οι συνθήκες που επικρατούσαν εκείνη τη στιγμή, συμπεριλαμβανομένης μιας πλήρους συσκότισης των επικοινωνιών για λόγους ασφαλείας, καθυστέρησαν την έκδοση αυτής της δήλωσης. Αυτό δεν αντικαθιστά μια λεπτομερή περιγραφή των γεγονότων που εκτυλίχθηκαν, κάτι που θα γίνει μόλις υπάρξει ευκαιρία», σημειώνει.
«Παρέμεινα στη Δαμασκό»
Ο έκπτωτος πρόεδρος προχωρά στη δική του εκδοχή των γεγονότων για τη διαφυγή του.
«Πρώτον, η αναχώρησή μου από τη Συρία δεν ήταν ούτε προγραμματισμένη ούτε συνέβη κατά τις τελευταίες ώρες της μάχης, όπως ισχυρίζονται ορισμένοι. Αντιθέτως, παρέμεινα στη Δαμασκό, εκτελώντας τα καθήκοντά μου μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες της Κυριακής, 8 Δεκεμβρίου 2024. Καθώς οι τρομοκρατικές δυνάμεις διείσδυσαν στη Δαμασκό, μετακινήθηκα στη Λαττάκεια σε συντονισμό με τους Ρώσους συμμάχους μας για να επιβλέπω τις πολεμικές επιχειρήσεις. Κατά την άφιξή μου στην αεροπορική βάση Χμέιμιμ εκείνο το πρωί, έγινε σαφές ότι οι δυνάμεις μας είχαν αποσυρθεί πλήρως από όλες τις γραμμές μάχης και ότι οι τελευταίες θέσεις του στρατού είχαν πέσει. Καθώς η κατάσταση στο πεδίο της μάχης στην περιοχή συνέχισε να επιδεινώνεται, η ίδια η ρωσική στρατιωτική βάση δέχθηκε εντονότερες επιθέσεις από drone. Μη έχοντας κανένα βιώσιμο μέσο αποχώρησης από τη βάση, η Μόσχα ζήτησε από τη διοίκηση της βάσης να οργανώσει άμεση εκκένωση προς τη Ρωσία το βράδυ της Κυριακής 8 Δεκεμβρίου. Αυτό έγινε μία ημέρα μετά την πτώση της Δαμασκού, μετά την κατάρρευση των τελευταίων στρατιωτικών θέσεων και την επακόλουθη παράλυση όλων των εναπομεινάντων κρατικών θεσμών», υποστηρίζει.
«Σε καμία στιγμή κατά τη διάρκεια αυτών των γεγονότων δεν σκέφτηκα να παραιτηθώ ή να αναζητήσω καταφύγιο, ούτε μου έγινε τέτοια πρόταση από οποιοδήποτε άτομο ή κόμμα. Ο μόνος τρόπος δράσης ήταν να συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε ενάντια στην τρομοκρατική επίθεση», επισημαίνει.
Στη συνέχεια, περιγράφει τον εαυτό του ως το άτομο που αρνήθηκε να ανταλλάξει τη σωτηρία της Συρίας με προσωπικό όφελος, ως το άτομο που παρέμεινε με τον στρατό δίπλα στον λαό του τα σκοτεινά χρόνια του πολέμου, το άτομο που δεν εγκατέλειψε ποτέ την αντίσταση σε Παλαιστίνη και Λίβανο και ως το άτομο που δεν θα εγκατέλειπε τον λαό του και τον στρατό του.
«Επαναβεβαιώνω ότι το πρόσωπο που, από την πρώτη κιόλας ημέρα του πολέμου, αρνήθηκε να ανταλλάξει τη σωτηρία του έθνους του με προσωπικό όφελος ή να εκθέσει τον λαό του με αντάλλαγμα πολυάριθμες προσφορές, είναι το ίδιο πρόσωπο που στάθηκε δίπλα στους αξιωματικούς και τους στρατιώτες του στρατού στην πρώτη γραμμή, σε στιγμές που η πιο επικίνδυνη μοίρα του έθνους φαινόταν αναπόφευκτη. Είναι το ίδιο πρόσωπο που, κατά τα πιο σκοτεινά χρόνια του πολέμου, δεν έφυγε αλλά παρέμεινε με το στρατό του δίπλα στο λαό του, αντιμετωπίζοντας την τρομοκρατία και τους βομβαρδισμούς και υπομένοντας τις σοβαρότερες απειλές ολικής εισβολής στην πρωτεύουσα κατά τη διάρκεια δεκατεσσάρων ετών πολέμου. Επιπλέον, το πρόσωπο που δεν εγκατέλειψε ποτέ την αντίσταση στην Παλαιστίνη και τον Λίβανο, ούτε πρόδωσε τους συμμάχους του που του συμπαραστάθηκαν, δεν μπορεί να είναι το ίδιο πρόσωπο που θα εγκατέλειπε τον ίδιο του τον λαό και τον στρατό και το έθνος στο οποίο ανήκει».
«Ακλόνητος ο δεσμός με τη Συρία και τον λαό του»
Σύμφωνα με τον Άσαντ, ο ίδιος δεν αναζήτησε ποτέ λύση για προσωπικό όφελος, καθώς θεωρούσε τον εαυτό του ως «θεματοφύλακα ενός εθνικού σχεδίου, το οποίο υποστηρίζεται από την πίστη του συριακού λαού, ο οποίος πίστευε στο όραμά» του. «Κουβαλούσα μια ακλόνητη πεποίθηση για τη θέληση και την ικανότητά τους να προστατεύουν το κράτος, να υπερασπίζονται τους θεσμούς του και να υποστηρίζουν τις επιλογές τους, ακόμη και την τελευταία στιγμή», υπογραμμίζει.
«Όταν το κράτος πέφτει στα χέρια της τρομοκρατίας και χάνεται η δυνατότητα ουσιαστικής συμβολής, κάθε θέση καθίσταται κενή σκοπού, καθιστώντας το αξίωμά του χωρίς νόημα. Αυτό δεν μειώνει, σε καμία περίπτωση, τη βαθιά αίσθηση του ανήκειν μου στη Συρία και στον λαό της – ένας δεσμός που παραμένει ακλόνητος από οποιαδήποτε θέση ή περίσταση. Είναι ένα δέσιμο γεμάτο ελπίδα ότι η Συρία θα είναι και πάλι ελεύθερη και ανεξάρτητη», καταλήγει ο έκπτωτος πρόεδρος.
