Ο Μάκης Βορίδης

Μάκης Βορίδης: Προτεραιότητα της δεύτερης τετραετίας, η αύξηση του εισοδήματος των Ελλήνων

Ο υπουργός Επικρατείας, Μάκης Βορίδης, γράφει στο αφιερωματικό τεύχος της Βεργίνα για τη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης:

«Αν αναλογιστεί κανείς πώς ήταν η κατάσταση το 2019 και πώς είναι η κατάσταση το 2024 – σε όλα τα επίπεδα – θα δει σημαντικές και ουσιώδεις διαφορές. Και προφανώς η κυβέρνηση θα κριθεί σε σχέση με τις προεκλογικές της εξαγγελίες. Θα επιτύχει, αν τις υλοποιήσει, θα αποτύχει, αν δεν τα καταφέρει. Και πάντως δεν θα κριθεί σε σχέση με αυθαίρετους, μαξιμαλιστικούς «στόχους» που θέτει η αντιπολίτευση. Κυρίως αυτό που πρέπει να βλέπουμε είναι αν γίνονται βήματα ώστε αυτή η χώρα να βελτιώνεται.

Η Κυβέρνηση έχει χαράξει τον πολιτικό οδικό χάρτη από τους πρώτους μήνες της δεύτερης θητείας της, προχωρώντας με ακόμα μεγαλύτερη ταχύτητα τις μεταρρυθμίσεις, υλοποιώντας ένα σχέδιο τετραετίας. Κεντρικός μας στόχος είναι οι μόνιμες αυξήσεις στο εισόδημα των Ελλήνων πολιτών. Το γεγονός ότι 5 χρόνια πριν η ανεργία ήταν στο 20% και τώρα βρίσκεται κάτω από 10%, αποτυπώνει έμπρακτα την αύξηση του διαθέσιμου εισοδήματος και τη δημιουργία εκατοντάδων χιλιάδων νέων θέσεων εργασίας. Η Ελλάδα είναι η χώρα που έχει τη μεγαλύτερη αύξηση βιομηχανικής παραγωγής σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Η Οικονομία τρέχει με ρυθμούς ανάπτυξης μεγαλύτερους από όλη την ΕΕ. Μέσα από την αποτελεσματική εκτέλεση του προϋπολογισμού και την επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων κατέστη εφικτό για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια, να δοθούν αυξήσεις στους δημοσίους υπαλλήλους και στους συνταξιούχους. Αυξήσαμε τέσσερις φορές τον κατώτατο μισθό, με στόχο μέχρι το τέλος της τετραετίας, να έχει ανέβει ο μέσος μισθός στα 1500€. Ήδη ο μέσος μισθός από τον πρώτο χρόνο της δεύτερης θητείας μας ανήλθε στα 1.250 ευρώ. Προσελκύσαμε εμβληματικές επενδύσεις αξιοποιώντας στο μέγιστο τους πόρους του Ταμείου Ανάκαμψης, του ΕΣΠΑ και του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων μειώνοντας τους φορολογικούς συντελεστές, αλλά και το κόστος των ασφαλιστικών εισφορών.

Μερικές φορές η τεχνοκρατική πλευρά της διαχείρισης μοιάζει να είναι αμιγώς τεχνική και πολιτικά άχαρη. Δεν ισχύει, καθώς είναι βαθιά ιδεολογικοπολιτική, και έρχεται σε προφανή αντίστιξη με πολιτικές που έχουν ασκηθεί στο παρελθόν, που επίσης ήταν βαθιά ιδεολογικές. Ψηλά στις προτεραιότητες αυτής της προσπάθειας είναι τα έργα υποδομών για την περιφερειακή ανάπτυξη στην Κεντρική Μακεδονία. Το εν εξελίξει περιφερειακό σχέδιο ανάπτυξης περιλαμβάνει περισσότερα από 850 έργα, συνολικού κόστους 13,5 δισεκατομμυρίων ευρώ.

Στα έργα συγκαταλέγονται η κατασκευή του Μετρό της Θεσσαλονίκης, η λειτουργία του οποίου θα αρχίσει φέτος στις 30 Νοεμβρίου, μαζί με 45 οδικά και οκτώ σιδηροδρομικά έργα, 17 αναπλάσεις, 16 αντιπλημμυρικές παρεμβάσεις, 25 έργα πολιτισμού, 37 έργα για την υγεία. Η Θεσσαλονίκη εντός της επόμενης τετραετίας θα έχει το πιο σύγχρονο αντικαρκινικό νοσοκομείο και το πιο σύγχρονο παιδιατρικό νοσοκομείο στη χώρα. Σε συνδυασμό με σημαντικές παρεμβάσεις οι οποίες γίνονται από το Ταμείο Ανάκαμψης σε όλες τις κτηριολογικές υποδομές,σε τμήματα επειγόντων περιστατικών, σε κέντρα υγείας, ουδέποτε είχαμε ένα τέτοιο σχέδιο ανάταξης των υποδομών του ΕΣΥ όπως αυτό το οποίο υλοποιείται από αυτή την κυβέρνηση.

Αξίζει να επισημανθεί, για να είναι δίκαιη και η όποια κριτική θέλει να κάνει κανείς, ότι αυτά επιτεύχθηκαν σε ένα εξαιρετικά ασταθές διεθνές οικονομικό και πολιτικό περιβάλλον, με πολλαπλές και συνεχιζόμενες κρίσεις. Ένα από τα πολιτικά πλεονεκτήματα αυτής της περιόδου – και το βλέπουμε και σε άλλες χώρες – είναι η πολιτική σταθερότητα. Αυτό σημαίνει μια καθαρή κοινοβουλευτική πλειοψηφία και ένας κοινοβουλευτικός συσχετισμός που επιτρέπει στην κυβέρνηση να υλοποιήσει την πολιτική της.

Κλείνοντας, θέλω να αναφερθώ σε κάτι που ακούμε συχνά τον τελευταίο χρόνο περί “κυβερνητικής αλαζονείας” εξαιτίας της απουσίας αντιπολίτευσης. Συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο: επειδή η αντιπολίτευση ρευστοποιείται και επειδή ο κόσμος δεν προσδοκά τίποτε από αυτή, όλες οι προσδοκίες του είναι στην κυβέρνηση, με αποτέλεσμα να είναι δέκα φορές αυστηρότερος από ό,τι θα ήταν κανονικά. Αυτό όχι απλώς δεν μας αφήνει να είμαστε αλαζονικοί, αλλά αντιθέτως μας αναγκάζει να δουλεύουμε με ακόμα πιο εντατικό ρυθμό για να ανταπεξέλθουμε σε υψηλότερες προσδοκίες.»

Scroll to Top