του Χαράλαμπου Κατσιβαρδά
Είναι πρόδηλον ότι, η Κυβέρνησις ανέκρουσε πρύμναν και επέδειξε τον δέοντα σεβασμό προς την Ελληνική κοινωνία και την ετυμηγορία του Ελληνικού λαού, ο οποίος καταστηλίτυεσε, εν τη κυριολεξία, «σοκαρισμένος» την, δια νόμου, παρεχόμενη, δυνατότητα, τεκνοθεσίας των ομόφυλων ζευγαριών, δια της ετεροχρονισμένης θεσπίσεως διορθωτικής κινήσεως απαγορεύσεως, καταχρηστικής προσφυγής προς τον θεσμό της παρενθέτου μητρότητος, υπό των ομοφυλοφύλων ανδρών αλλά και μοναχικών ανδρών.
Ο σεβασμός στον θεσμό της παρένθετης μητρότητας, στην γυναίκα καθώς, εις το κυοφορηθησόμενο τέκνο και εν γένει, προς το ιερό γυναικείο φύλο και την ίδια εν τέλει την ζωή, διασφαλίζεται ρητώς δια του Νόμου, ο οποίος αφενός μεν αφουγκράζεται την εξέλιξη της κοινωνίας αμελλητί και εξ ετέρου, αναχαιτίζει οιαδήποτε μορφή εγκληματικής οργάνωσης εκμετάλλευσης βρεφών, για αλλότριους από αγαθούς και ουσιαστικούς σκοπούς, δηλαδή κατά το προσφυώς λεγόμενον θέτει τροχοπέδη, προς τον εμπόριο βρεφών.
Ο ως άνω Νόμος συνιστά την λυδία λίθο, ανάμεσα εις τον γάμο των ομοφυλοφύλων, με όλα τα απαράδεκτα συνεφελκόμενα, υποπροϊόντα της αντεπιστημονικής ολοκληρωτικής woke κουλτούρας, η οποία πέραν ότι ερείδεται και υποφώσκει, τον άκρατο νεοφιλελευθερισμό, προσβάλλει βαναύσεως την ιερότητα του γυναικείου φύλου, υποβαθμίζοντας το και εν ταυτώ, αποστερεί τον μυστήριο της μητρότητας, εκ του νεογνού, ενισχύοντας εγωπαθείς τάσεις, ήτοι πρόσωπα με ορισμένο σεξουαλικό προσανατολισμό να επιδεικνύουν ανυπερθέτως, έλλειψη σεβασμού προς τα βρέφη, αποστερώντας τους κραυγαλέα και παρά φύσιν, την σύνδεση τους, με τον ομφάλιο μητρικό λώρο, την γυναίκα αλλά και την αληθή και πραγματική βούληση του ευφρονούντων Ελλήνων Πολιτών οι οποίοι αποκηρύττουν μετά βδελυγμίας και αποτροπιασμού την χυδαία ονειδιστική αυτή woke υποκουλτούρα, κατά του ανθρωπίνου προσώπου.
Δυνάμει της εκλογής του Ντόναλντ Τράμπ, όθεν και κατεργήθη, το πρόκριμα εις την woke ατζέντα και εν γένει κουλτούρα υπό το ως άνω στρεβλό και όλως αντεπιστημονικό πρίσμα, η κυβέρνησις ευφυώς και άνευ ετέρας χρονοτριβής προσαρμόστηκε ευέλικτα, εις την αποψίλωση της ως ως woke μάστιγας της πολιτικής ορθότητας, συντασσόμενη εκθύμως και αναφανδόν προς την ύπαρξη αμιγώς δύο βιολογικών φύλων, αρσενικού και θηλυκού, εγκαταλείποντας δηλαδή επ’ εσχάτων, τις άλογες τάσεις περί της κατισχύσεως του κοινωνικού και ουχί του βιολογικού φύλου, με όλη την συνακόλουθη συναφή ρητορική μίσους, υπέρ οιουδήποτε αντιφρονούντος εξέφραζε ελευθέρως, την μεστή επιχειρημάτων διαφορετική γνώμη του, εξοστρακίζοντας τον με το στίγμα, του ρατσιστή και του «ομοφοβικού».
Εφεξής, το γε νυν έχον, τουλάχιστον φαίνεται ότι βαίνουμε προς μία καινοφανή πραγματικότητα, εν σχέσει με σκοταδιστικό παρελθόν, υπό την έννοια ότι προσεγγίζουμε προς την προσωποκεντρική Ελληνο-Χριστιανική μας παράδοση, περί της αυθυπερβατικής αμοιβαιότητας η οποία συνίσταται προς την αμοιβαία αγάπη η οποία αναποδράστως πλην συνειδητώς γεννάτα προς το τρίτο πρόσωπο, την οικογένεια, τούτο εξάλλου, συμπυκνούται ευγλώττως προς «έσοντας οι δύο εις σάρκα μία».
Τα συνεκτικά στοιχεία της ταυτοτητοποιητικής παραδόσως και ιστορίας μας ανεξαρτήτως ιδεολογικού προσήμου είναι η Πατρίδα, η συλλογική δηλαδή συναίσθηση του ανήκειν, η οικογένεια, και η θρησκεία, ιστορικές πολιτισμικές σταθερές εις τον αντίποδα, του ατομοκεντρισμού και της άμετρης ασέβειας και υποτιμήσεως προς το πρόσωπο συλλήβδην της γυναικός, καθότι, η ως άνω νοοτροπία, περί της υιοθεσίας και του γάμου των ομοφυλοφίλων, ενώ ήδη είχε λυθεί προσηκόντως και πολυπτύχως το ζήτημα από το 2015, ένθα είχε και ψηφισθεί εκ μέρους της κυβερνήσεως Σύριζα, το «Σύμφωνο Συμβιώσεως», επανήλθε ατόπως, ενάντια προς τις δομικές αντιδράσεις εις τους κόλπους της κοινωνίας, το Φεβρουάριο του 2024.
Φρονώ, ότι οι καιροί ού μενετοί και είμεθα υποχρεωμένοι να διαφυλάξουμε ως κόρην οφθλαμού, την αξιοπρέπειά μας, τις θεμελιώδεις παιδαγωγικές αρχές, να περιφρουρήσουμε την ακεραιότητα της οικογένειάς μας και των τέκνων μας, τα οποία βάλλονται κυκλωτερώς από την σεσηπυία ρυπογόνα ύλη των μέσων μαζικής εξαπατήσεως, εξ ού και απαιτείται διαρκής εγρήγορση, σπουδή προς την διαφύλαξη των οσίων και ιερών του τόπου μας, διότι μόνον τοιουτοτρόπως, δηλαδή δια μέσου της καταδύσεως προς το παρελθόν, δημιουργούνται οι προϋποθέσεις να έχουμε μέλλον, άλλως γαία πυρί μυχθήτω, ποινικοποιήση της ελεύθερης σκέψεως και δίωξη προς του μη συμφωνούντες προς την εκάστοτε άνωθεν επιβεβλημένη, πλασματικώς, «ξύλοις και ροπάλοις», κυρίαραχη κοινωνική κουλτούρα.
Ας βούμε προς ανάνηψιν «Η Ζωή εν Τάφω»
Χαράλαμπος Β Κατσιβαρδάς
Δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω και Σ.τ.Ε
Ανεξάρτητος Βουλευτής
