Σε μια πρωτοφανή αλλά διόλου πρωτόγνωρη – για τα δεδομένα του ΣΥΡΙΖΑ – δήλωση, ο βουλευτής Αχαΐας, Ανδρέας Παναγιωτόπουλος, έδωσε στον ελληνικό λαό μια μικρή αλλά πολύτιμη ματιά στον τρόπο που αντιλαμβάνεται ο ίδιος και, ενδεχομένως, το κόμμα του τη δημοκρατία. «Η δημοκρατία δυστυχώς έχει ελαττώματα», είπε, σχολιάζοντας τις αντιδράσεις στα social media για τη συγκέντρωση του υποψήφιου προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, Νίκου Φαραντούρη, στην Πάτρα. Και, για να μη μείνει καμία αμφιβολία για την περιφρόνησή του στον ίδιο τον λαό, συνέχισε λέγοντας ότι «και οι μουρλοί ψηφίζουν».
Ας ξεκινήσουμε από το αυτονόητο: η δημοκρατία δεν έχει «ελαττώματα». Έχει προκλήσεις. Και αυτές οι προκλήσεις δεν προκύπτουν επειδή όλοι οι πολίτες έχουν δικαίωμα ψήφου, αλλά επειδή συχνά εκλέγονται άνθρωποι που αντιμετωπίζουν τη δημοκρατία ως αναγκαίο κακό. Άνθρωποι που βλέπουν τον λαό όχι ως την πηγή της εξουσίας, αλλά ως εμπόδιο στη δική τους «φωτισμένη» διακυβέρνηση. Άνθρωποι σαν τον κ. Παναγιωτόπουλο.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, με τις εμμονές του στις «ανώτερες ιδέες» και την «προοδευτικότητα», έχει κατ’ επανάληψη δείξει ότι η αντίληψή του για τη δημοκρατία είναι επιλεκτική. Όταν ο λαός ψηφίζει όπως εκείνοι θέλουν, τότε είναι «σοφός». Όταν όμως το αποτέλεσμα δεν τους αρέσει, τότε ο λαός είναι «παραπλανημένος», «ανώριμος» ή, όπως υπονόησε ο κ. Παναγιωτόπουλος, «μουρλός». Είναι η ίδια λογική που τους οδηγεί να αποκαλούν όσους διαφωνούν «φασίστες» και να κατηγορούν κάθε αντίθετη άποψη ως «τρολ».
Η πραγματικότητα όμως είναι απλή. Η δημοκρατία δίνει φωνή σε όλους – ακόμα και σε εκείνους που ο κ. Παναγιωτόπουλος θα προτιμούσε να φιμώσει. Το γεγονός ότι οι πολίτες, μέσα από το δικαίωμα ψήφου, μπορούν να κρίνουν, να απορρίψουν και να τιμωρήσουν πολιτικές και πολιτικούς είναι ακριβώς αυτό που κάνει τη δημοκρατία ανώτερη από κάθε άλλο σύστημα. Είναι αυτό που κρατά ανθρώπους σαν τον κ. Παναγιωτόπουλο υπόλογους.
Ο ίδιος, αντί να αναρωτηθεί γιατί ο κόσμος έχει απομακρυνθεί από το κόμμα του και να προσπαθήσει να κερδίσει ξανά την εμπιστοσύνη του, προτίμησε τον δρόμο της περιφρόνησης και της ειρωνείας. Αντί να δει τη φράση «και οι μουρλοί ψηφίζουν» ως απεικόνιση της δικής του αποτυχίας, την είδε ως ευκαιρία να επιτεθεί στη βάση του πολιτικού συστήματος που τον εξέλεξε.
Η δημοκρατία έχει όντως προκλήσεις. Και μία από τις μεγαλύτερες είναι η εκλογή ανθρώπων που δεν την πιστεύουν. Ευτυχώς, το ίδιο αυτό «ελαττωματικό» σύστημα που τόσο απαξιώνουν, δίνει τη δυνατότητα στον λαό να διορθώσει τα λάθη του – στις επόμενες εκλογές. Και ίσως τότε ο κ. Παναγιωτόπουλος καταλάβει, με τον πιο άμεσο τρόπο, ότι στη δημοκρατία το μεγαλύτερο ελάττωμα είναι οι πολιτικοί που την περιφρονούν.
