Αρχαιότητα: Οι αρχαίοι Έλληνες τιμούσαν τη θεά Ρέα, μητέρα των θεών, με γιορτές γονιμότητας.
-17ος αιώνας – Αγγλία: Υπήρχε η “Mothering Sunday”, θρησκευτική εορτή με κοινωνικό περιεχόμενο.
-19ος αιώνας – ΗΠΑ: Η Άννα Τζάρβις καθιέρωσε την ημέρα το 1908 στη μνήμη της μητέρας της, και το 1914 θεσμοθετήθηκε επίσημα ως εθνική εορτή από τον πρόεδρο Γούντροου Ουίλσον.
Η γιορτή καθιερώθηκε στην Ελλάδα μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, κυρίως με την επίδραση από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Στην αρχή συνδέθηκε με την Υπαπαντή του Κυρίου (2 Φεβρουαρίου), που τιμά τη μητρότητα της Παναγίας, με πολλές εκκλησίες και πιστούς να συνεχίζουν μέχρι και σήμερα να συνδέουν τις δύο γιορτές.
Ωστόσο, από τη δεκαετία του ’60 και έπειτα, ακολουθήθηκε το αμερικανικό “μοντέλο”, με τη Γιορτή της Μητέρας να γιορτάζεται τη δεύτερη Κυριακή του Μαΐου. Στην Ελλάδα, μάλιστα, έχει συναισθηματικό χαρακτήρα, με τα παιδιά όλων των ηλικιών να δείχνουν την αγάπη τους στη μητέρα τους με ποικίλους τρόπους.
H Τζάρβις επέλεξε το λευκό γαρίφαλο ως το λουλούδι- σύμβολο της Ημέρας της Μητέρας, επειδή «το λευκό του χρώμα συμβολίζει την αλήθεια, την αγνότητα και τη φιλευσπλαχνία της μητρικής αγάπης και το άρωμά του, τη μνήμη και τις προσευχές της».
Η λέξη «μαμά» προέρχεται από τα μωρά
Το πρώτο πράγμα που μπορούν να πουν τα περισσότερα μωρά είναι ο ήχος «μα».
Γι’ αυτόν τον λόγο και σχεδόν σε όλες τις γλώσσες η λέξη μητέρα αρχίζει με το γράμμα «Μ» ή είναι κάποια επανάληψη του ήχου «μα».
