Δύο εβδομάδες πριν από το ταξίδι του στην Ουάσινγκτον για να συναντήσει τον Ντόναλντ Τραμπ και να συζητήσει ένα σχέδιο για τη λήξη των εχθροπραξιών, ο Μπενιαμίν Νετανιάχου είχε δηλώσει δημόσια μπροστά σε υποστηρικτές της ακροδεξιάς σε έναν οικισμό στη Δυτική Όχθη: «Δεν θα υπάρξει παλαιστινιακό κράτος. Αυτός ο τόπος είναι δικός μας».
Παρά αυτές τις ξεκάθαρες δηλώσεις του, ο Ισραηλινός πρωθυπουργός βρέθηκε ξαφνικά στον Λευκό Οίκο αντιμέτωπος με ένα προσχέδιο συμφωνίας που, πέρα από τον τερματισμό των συγκρούσεων, ενέτασσε και ρυθμίσεις που θα μπορούσαν να ανοίξουν τον δρόμο προς την ίδρυση παλαιστινιακού κράτους, κάτι που ερχόταν σε ευθεία αντίθεση με όσα είχε λέξει λίγες μέρες νωρίτερα.
Η οργή του Τραμπ για την ισραηλινή επίθεση κατά αξιωματούχων της Χαμάς στη Ντόχα, σε συνδυασμό με διεθνείς και αραβικές πιέσεις, ώθησαν τη διαμόρφωση του σχεδίου των 20 σημείων. Σύμφωνα με ανθρώπους που είχαν γνώση της διαδικασίας, το σχέδιο εξυπηρετούσε, ταυτόχρονα, δύο βασικούς στόχους του Αμερικανού προέδρου: έναν πολιτικό και έναν προσωπικό.
Πηγές των Financial Times αναφέρουν ότι ο χρόνος κατά τον οποίο παρουσιάστηκε το σχέδιο δεν ήταν τυχαίος. Ο Τραμπ ήθελε να έχει επιτύχει τη λήξη του πολέμου πριν από τη δεύτερη επέτειο της 7ης Οκτωβρίου, και, ταυτόχρονα, επιδίωκε να ενισχύσει το αφήγημα που θα στηρίξει την περίπτωση του για ένα βραβείο Νόμπελ Ειρήνης, βραβείο που, όπως πιστεύει ο ίδιος, του ανήκει.
Ένας πρώην Ισραηλινός διπλωμάτης που συνεργάστηκε με τις αμερικανικές αρχές για λογαριασμό οικογενειών ομήρων σχολίασε: «Από την αρχή ο Τραμπ κατάλαβε ότι οι όμηροι είναι το κλειδί για όλες τις πόρτες στη Μέση Ανατολή». Για να πετύχει τους στόχους του,όπως εξηγούν συνομιλητές των Financial Times, ο Τραμπ άσκησε έντονη πίεση στον Νετανιάχου να κάνει παραχωρήσεις και να δεχτεί ένα συγκεκριμένο πλαίσιο για την επόμενη ημέρα μετά τις συγκρούσεις.
Η αμερικανική πίεση κρίθηκε αναγκαία ώστε να πειστεί τόσο η Χαμάς που θεωρεί τους ομήρους ως κρίσιμο διαπραγματευτικό πλεονέκτημα,όσο και οι αραβικές χώρες και άλλοι σύμμαχοι των ΗΠΑ, οι οποίοι είχαν αρχίσει να ανησυχούν για την επιθετική στάση του Ισραήλ. Ένας πρώην Αμερικανός αξιωματούχος σχολίασε ότι η επίθεση στη Ντόχα «άνοιξε την πόρτα» για την παρουσίαση του σχεδίου και ότι αυτή η ενέργεια αποτέλεσε προσωπική προσβολή για τον Τραμπ,όπως του έδωσε όμως και την ευκαιρία να εμφανιστεί ως σωτήρας: «Τα καταστρέψατε και εγώ θα σας σώσω. Τελείωσε».
Μετά την παρουσίαση του σχεδίου, η ισραηλινή πλευρά και η ομάδα του Νετανιάχου προσπάθησαν να εξασθενήσουν ή να αμβλύνουν ορισμένα σημεία, ιδιαίτερα εκείνα που άνοιγαν τον δρόμο για την προοπτική ενός παλαιστινιακού κράτους. Ζήτησαν επίσης την προσθήκη ρήτρας που θα εξασφάλιζε δικαίωμα στο Ισραήλ να επανέλθει στρατιωτικά, εάν η Χαμάς παραβίαζε τη συμφωνία. Ωστόσο, οι Αμερικανοί τους προτρέπουν «να σταματήσουν να ψάχνουν παραθυράκια», επιμένοντας σε σαφείς και δεσμευτικούς όρους.
Παρά τις αμφιβολίες και τις προσπάθειες αποδυνάμωσης από την ισραηλινή πλευρά, το προσχέδιο του Τραμπ επιδίωκε να διαφυλάξει και το πολιτικό μέλλον του Νετανιάχου: προέβλεπε την απομάκρυνση της Χαμάς από την εξουσία, τον αφοπλισμό και την αποστρατιωτικοποίηση της Γάζας, ενώ η προσωρινή διαχείριση της Λωρίδας της Γάζας θα αναλαμβανόταν από ένα σώμα Παλαιστινίων τεχνοκρατών υπό την εποπτεία του Τραμπ.
Το πιο καθοριστικό στοιχείο, σύμφωνα με Ισραηλινούς αξιωματούχους, ήταν η ρητορική που συνόδευε την ανακοίνωση του σχεδίου: «Εάν η Χαμάς απορρίψει τη συμφωνία, το Ισραήλ θα έχει την πλήρη υποστήριξή μου για να την εξοντώσει». Με αυτή την αυστηρή διατύπωση ο Τραμπ έδωσε, τουλάχιστον ρητορικά ,την πλήρη κάλυψη στο Τελ Αβίβ, επιχειρώντας ταυτόχρονα να φέρει τα πράγματα σε ένα αποτέλεσμα που υπηρετεί τόσο τις αμερικανικές επιδιώξεις όσο και τις δικές του πολιτικές επιδιώξεις.
