Ελένη Φουρέιρα και Αλμπέρτο Μποτία παραμένουν μαζί με την «εκρηκτική« ερμηνεύτρια να έχει ήδη ξεκινήσει τις εμφανίσεις της, σε νυχτερινό κέντρο, στο πλευρό του Χρήστου Μάστορα.
Στο Madame Figaro Κύπρου και τη δημοσιογράφο Νίκη Βρυωνίδου παραχώρησε συνέντευξη η Ελένη Φουρέιρα και μίλησε για την Αλβανία, τον ερχομό της στην Ελλάδα, τη μητρότητα αλλά και τον Αλμπέρτο Μποτία. «H στιγμή που φτάνω με την οικογένειά μου στην Ελλάδα από την Αλβανία είναι η πιο έντονη παιδική ανάμνηση που έχω. Είχα νιώσει, με όλα εκείνα τα αυτοκίνητα και τα φώτα που έβλεπα, ότι είχα φτάσει σε μια μαγική χώρα, γιατί αντίκριζα πράγματα που δεν είχα ξαναδεί».
«Δεν θα ξεχάσω ποτέ το γεγονός ότι έπρεπε να φύγω από το σπίτι μου και, σίγουρα, ως παιδί μού ήταν πολύ δύσκολο όλο αυτό. Δεν ήθελα να φύγω, αλλά λόγω της κατάστασης που επικρατούσε στη χώρα μου τότε, δεν είχαμε άλλη επιλογή. Έχω έντονη την ανάμνηση να φτάνουμε στην Ελλάδα και να μου αρέσει πάρα πολύ αυτό που έβλεπα».
«Σίγουρα στη συνέχεια υπήρξαν πολλές δυσκολίες –και οικονομικές και με τη γλώσσα– αλλά το τελευταίο που κρατάω από αυτά τα χρόνια είναι οι δυσκολίες γιατί, εν τέλει, αυτές είναι που σε κάνουν πιο δυνατό άνθρωπο και σου αλλάζουν και τον τρόπο που σκέφτεσαι ή πράττεις. Γενικά, όμως, θα έλεγα ότι έχω πολύ καλές παιδικές αναμνήσεις και είμαι ευγνώμων που μεγάλωσα σε ένα υγιές οικογενειακό περιβάλλον με τους γονείς και τα αδέλφια μου».
«Όταν γίνεσαι για πρώτη φορά μαμά και δεν ξέρεις τίποτα, όπως και ο μπαμπάς, είναι αλήθεια ότι αφοσιώνεσαι πάρα πολύ και σχεδόν αποκλειστικά στο παιδί σου. Στη συνέχεια, όμως, επέρχεται μία ισορροπία και επιστρέφεις σε όλους τους ρόλους της ζωής σου. Σε αυτόν της συντρόφου, της επαγγελματία, της γυναίκας, της φίλης, παραμένοντας φυσικά ο ρόλος της μητέρας σε προτεραιότητα».
«Η μητρότητα έχει ολοκληρώσει κάτι πολύ σημαντικό μέσα μου, το οποίο δεν μπορώ να περιγράψω με λόγια, νομίζω μόνο οι μανούλες μπορούν να το καταλάβουν. Εμένα προσωπικά με έχει ολοκληρώσει ως άνθρωπο. Μου αρέσει πολύ όταν ξυπνάω το πρωί, κάνω τον καφέ μου και παίζουμε με τον Ερμή. Είναι η αγαπημένη μου στιγμή της μέρας. Από τότε, όμως, που έγινα μαμά με αγχώνει πολύ όταν ακούω για παιδιά που βιώνουν εκφοβισμό κάθε είδους. Όταν βλέπω να χτυπούν ένα 15χρόνο κορίτσι.
Αγχώνομαι για πάρα πολλά πράγματα πλέον και θα ήθελα ιδανικά να μην υπάρχουν όλα αυτά στην κοινωνία μας, αλλά δυστυχώς υπάρχουν. Αυτό που θα προσπαθήσω να κάνω είναι να μεγαλώσω ένα δυνατό παιδί, ένα παιδί με όχι πολλές ανασφάλειες, που δεν θα έχει την ανάγκη να κάνει αυτό bullying, αλλά που θα θέλει να βοηθάει τους άλλους, δείχνοντας αλληλεγγύη. Θα ήθελα το παιδί μου να λάβει εκείνες τις αρχές και αξίες που έχω πάρει κι εγώ από την οικογένειά μου και η αλήθεια είναι ότι νιώθω πολύ τυχερή που η μαμά μου με βοηθάει στο μεγάλωμα του Ερμή.
Στον σύντροφό μου ξεχώρισα τα πάντα του, γι’ αυτό και αποφάσισα να κάνω μαζί του οικογένεια. Ξεχώρισα την ποιότητά του, την προσωπικότητά του, το γεγονός ότι είναι ένα άτομο που σου προκαλεί ασφάλεια, όχι με λόγια, αλλά με πράξεις. Αν θα έκανα ένα παιδί με κάποιον, θα ήταν μόνο με αυτόν.
Όταν βρίσκεις τον άνθρωπό σου, το νιώθεις εξ’ αρχής. Ο Αλμπέρτο είναι ένας άνθρωπος πολύ σταθερός, ένας άνθρωπος που αγαπάει και το δείχνει έμπρακτα. Εξαιτίας όλων αυτών μού ενέπνευσε εμπιστοσύνη και με έκανε να νιώσω ότι θα ήθελα πάρα πολύ να κάνω ένα παιδί μαζί του».
«Παιδί ήθελα να κάνω έτσι κι αλλιώς, αλλά εκείνος προσέθεσε έναν λόγο παραπάνω για να το αποφασίσω. Στην παρούσα φάση, δεν κάνω σχέδια για να μεγαλώσω την οικογένειά μας. Ό,τι είναι να έρθει θα έρθει, δεν μπορείς να το προγραμματίσεις. Όποτε το νιώσουμε και αν το θελήσουμε ή όποτε γίνει και αν γίνει, ας γίνει. Δεν κουβαλώ αυτό το άγχος. Τον γάμο δεν τον σκέφτομαι. Ο πατέρας του παιδιού μου είναι ο σύντροφός μου, ο άνθρωπος της ζωής μου, με γάμο ή χωρίς γάμο. Αν γίνει όμως, εντάξει, θα είναι πολύ ωραίο, στην τελική, να κάνουμε και κάποιο πάρτι μετά από οκτώ χρόνια σχέσης».
