Με φόντο τις αναμνήσεις από το κυβερνητικό παρελθόν του ΣΥΡΙΖΑ και έντονα «συντροφικά μαχαιρώματα», εξελίχθηκε το debate για την προεδρία του κόμματος. Οι τέσσερις υποψήφιοι, Απόστολος Γκλέτσος, Παύλος Πολάκης, Σωκράτης Φάμελλος και Νικόλας Φαραντούρης, αναλώθηκαν περισσότερο στην ανάδειξη των αδυναμιών των αντιπάλων τους παρά στην παρουσίαση ολοκληρωμένων πολιτικών θέσεων, δημιουργώντας ένα έντονα συγκρουσιακό κλίμα.
Από τα πρώτα λεπτά, η ένταση ήταν εμφανής, με τους υποψηφίους να παραβιάζουν συχνά το συμφωνημένο πλαίσιο της συζήτησης, καταστρατηγώντας τον χρόνο και διακόπτοντας συχνά ο ένας τον άλλον. Ειδικότερα, η πρώτη θεματική ενότητα για την οικονομία ανέδειξε την πόλωση μεταξύ Πολάκη και Φάμελλου, με τον πρώτο να υπερασπίζεται ένα «ριζοσπαστικό» πρόγραμμα και τον δεύτερο να δίνει έμφαση στην ανάγκη αξιοπιστίας και ενότητας του κόμματος.
Κεντρικό πρόσωπο, παρά την απουσία του, ήταν ο πρώην πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Στέφανος Κασσελάκης. Ο Παύλος Πολάκης εξαπέλυσε δριμεία κριτική, αμφισβητώντας τη διαφάνεια του «πόθεν έσχες» του και κατηγορώντας τον για πολιτική στάση που «προδόθηκε από τα γεγονότα». Στον αντίποδα, ο Απόστολος Γκλέτσος υπεραμύνθηκε της αναγκαιότητας διοργάνωσης Συνεδρίου, χωρίς ωστόσο να αποφύγει κι αυτός τα πυρά για τις δικές του παρεμβάσεις.
Η σύγκρουση μεταξύ των δύο υποψηφίων κορυφώθηκε όταν ο Σωκράτης Φάμελλος κάλεσε τον Παύλο Πολάκη να αναλάβει ευθύνες για τα λάθη του στο παρελθόν, με τον τελευταίο να ανταπαντά πως η συνεισφορά του υπήρξε σημαντικότερη από οποιαδήποτε λάθη. Ο Σωκράτης Φάμελλος, ωστόσο, δεν περιορίστηκε στον Πολάκη, ασκώντας κριτική και στον Απόστολο Γκλέτσο για δηλώσεις του που προκάλεσαν εσωκομματικές αντιδράσεις.
Ο Νικόλας Φαραντούρης, από την πλευρά του, προσπάθησε να στρέψει τη συζήτηση προς την ευρωπαϊκή κατεύθυνση, υποστηρίζοντας τη σύγκληση Καταστατικού Συνεδρίου για τη χάραξη ευρωπαϊκής στρατηγικής. Παράλληλα, δέχθηκε ερωτήσεις για το πώς σκοπεύει να ασκήσει αποτελεσματικά τα καθήκοντα του προέδρου, δεδομένης της ιδιότητάς του ως ευρωβουλευτή.
Παρά τις προσδοκίες, η συζήτηση δεν κατάφερε να προσφέρει σαφή εικόνα για το μέλλον του κόμματος. Οι αναφορές σε συγκεκριμένες προτάσεις ήταν περιορισμένες, ενώ έλειψαν οι τοποθετήσεις για ενδεχόμενες συνεργασίες με άλλα κόμματα. Ενδεικτικά, οι υποψήφιοι απέφυγαν να αναφερθούν σε κόμματα όπως το ΠΑΣΟΚ ή να τοποθετηθούν για το μοντέλο λειτουργίας που θα ακολουθήσει ο ΣΥΡΙΖΑ μετά τις εσωκομματικές εκλογές.
Τόσο ο Παύλος Πολάκης όσο και ο Σωκράτης Φάμελλος προχώρησαν σε αυτοκριτική, αναγνωρίζοντας τις ευθύνες τους για τις επιλογές της περιόδου Κασσελάκη. Ο Απόστολος Γκλέτσος εστίασε στην εμπειρία του από την Τοπική Αυτοδιοίκηση, ενώ ο Νικόλας Φαραντούρης επεσήμανε την ανάγκη αποκατάστασης του κύρους του κόμματος σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Το debate άφησε ανάμεικτες εντυπώσεις, καθώς επικράτησε η εσωστρέφεια και οι προσωπικές αντεγκλήσεις, εις βάρος ενός συνεκτικού προγραμματικού λόγου. Αν και αναδείχθηκαν διακριτές τάσεις, οι υποψήφιοι δεν κατάφεραν να εμπνεύσουν με σαφή οράματα, αφήνοντας ερωτηματικά για την κατεύθυνση που θα ακολουθήσει ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ στο μέλλον.