Του Χαράλαμπου Β Κατσιβαρδά.
H Kυβέρνησις απέδειξε, ότι η ΔΕΘ συνιστά το βαρόμετερο, διαμορφώσεως σπουδαίων εξελίξεων, εφόσον, υπάρχει η βούληση, να δοθεί η δέουσα βαρύτητα, προς την καθημαγμένη και αιμάσουσα μικρομεσαία τάξη.
Τα εργαλεία επιτεύξεως δεν εξαντλούνται προς την καλλιέργεια φρούδων ελπίδων, ή εις την δημιουργία μία συνθηματολογικής ρητορικής, αποβλέπουσα προς ουτοπικούς επίγειους παραδείσους, άνευ ρεαλιστικού αντικρύσματος, ως εικός πράτει, επί μακρόν και έκπαλαι η αριστερά.
Οι εξαγγελίες ερείδονται εις δύο θεμελιώδεις άξονες, αφενός προς την έμμεση, δια των φορελαφρύνσεων δόσεως κινήτρων προς την μικρομεσαία τάξη και εξ ετέρου προς την ρεαλιστική και άμεση ενίσχυση της ελληνικής οικογένειας αλλά και της ελληνική υπαίθρου.
Η Εθνική ευθύνη εν συνδυασμώ με την κοινωνική δικαιοσύνη απετέλεσαν τον θεμελιώδη, ακρογωνιαίο και ακροτελεύτιο λίθο, ενός μείγματος πολιτικής το οποίο εδράζεται προς την τρόπον τινά «ριζοσπαστικό» φιλελευθερισμό, δηλαδή στην σύμμειξη αφενός την φιλελεύθερης οικονομίας και του Κράτους δικαίου, του παρεμβατικού κράτους προνοίας, το οποίο επεμβαίνει προς διασφάλιση των συμφερόντων των πιο ευάλωτων τμημάτων της κοινωνίας σήμερα.
Εν άλλοις λόγοις, τα εξαγγελθέντα μέτρα δεν συνιστούν φληναφηματικές πομφόλυγες από θιασώτες ή νοσταλγούς του πάλαι ποτέ σιδηρούν παραπετάσματος, αλλά αμείλικτα ρεαλιστικά μέτρα και εφικτώς εφαρμόσημα, κατεστρωμένα και επεξεργασμένα, εις τα υφιστάμενα δεδομένα του σήμερα.
Είναι πρόδηλον, ότι καθίσταται εντελώς διαφορετικό ή έμπρακτος και ουσιαστική πολιτική από τον σφετερισμό της πολιτικής και την υπαγωγή της εις μία ανορθόλογη προκρούστεια λογική η οποία ουδόλως εξυπηρετεί το δημόσιο συμφέρον απλώς καθίσταται μυωπικώς προσκολλημένη εις το παρελθόν και υπάγει εις την κλίνη του ιδεοληπτικού προκρούστη αντιλήψεις του παρόντος.
Ο άκρατα καταγγελτικός λόγος και η έλλειψη αντιπροτάσεως εκ μέρους της αντιπολιτεύσεως, οι συκοφαντίες, οι περιφρονητικοί και ειρωνικοί αξιολογικοί σχολιασμοί αλλά και η εν γένει υφισταμένη κατάσταση, περιάγει την χώρα μας εις ένα ατελέσφορο και φαυλεπίφαυλο αδιέξοδο, το οποίο καθίσταται αμιγώς απτό και ορατό καθότι, το μείζον, δεν είναι η σωτηρία της πατρίδας αλλά και καθοιονδήποτε πρόσφορο και ικανό τρόπο η νομή της εξουσίας.
Αυτοσκοπός καθίσταται η ανάληψη της εξουσίας και η χειραγώγηση της βοσκηματώδης και πνευματικώς ευνουχισμένης μάζης, η οποία μονουνουχί, ποδηγετείται αλλά και εξαπατάται κιόλας καθότι ενεργοποιείται το θυμικό αυτής, άνευ ουδεμίας ορθολογιστικής επεξεργασίας ή στρατηγικής σκέψεως του μέλλοντος αυτού τόπου.
Η πολιτική δεν συνιστά ένα σύνθημα, μία αντιμαχία, καφενιακού τύπου, αλλά απαιτεί συνδυασμό γνώσεων, ταλάντων και καταστάσεων εν πάση περιπτώσει, εξ ού και ο λαός δέον όπως να μορφώνεται να εκπαιδεύεται και να κατέχει οξυμμένη κρίση ούτως ώστε να αποκτά ανυπερθέτως διεισδυτικό τρόπο σκέψεως, δυνάμενη να διακρίνει το αληθές εκ του ψεύδους και τανάπαλιν, όπως ωσαύτως να διαχωρίζει το κίβδηλον εκ του γνησίου.
Εν τη πατρίδι μας, δημιουργήθηκε, μία γενιά προσώπων, πέραν από την ασπόνδυλη ιδεολογικώς νεολαία, ή την ανερμάτιστη γενιά του νεοπαγούς ψηφιακού μετανθρωπισμού, η οποία ασκεί δικαίωμα ψήφου, ή διατυπώνει άποψη με εξαρθρωμένη κριτική σκέψη και παντελώς εξουδετερωμένη συλλογιστική αγνοώντας στοιχειωδώς την ιστορική, γεωπολιτική και οικονομική κατάσταση της Ελλάδας και τούτο διότι έχει εκπαιδευθεί εσφαλμένως να δρα παρορμητικά, με πάθος και θυμό.
Εν κατακλείδι, ο Πρωθουπουργός δια ετέρα φορά επέδειξε, την ηγετική φυσιογνωμία αλλά και την ισχυρά βούλησή του να θεραπεύει τις πλημμέλειες του παρελθόντος, με σκληρή και εκ βαθέων αυτοκριτική ούτως ώστε να εξαγάγει την χώρα από τον σκότος τους λυκοφώτος, και να την εκτινάξει στο φως του λυκαυγούς, με αίσθημα ευθύνης, ευστάθεια και προοπτική.
Χαράλαμπος Β Κατσιβαρδάς
Δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω και Στ.Ε
Ανεξάρτητος Βουλευτής
