του Χαράλαμπου Κατσιβαρδά
Την Τετάρτη 23-7-2025, -παραμονές της αποκατάστασης της Δημοκρατίας, δια της ελεύσεως, του ιδρυτού της Νέας Δημοκρατίας Κωνσταντίνου Καραμανλή, στην Ελλάδα εκ Παρισίων, ο οποίος έθεσε τότε, πλην όμως, εισέτι και σήμερον, απαρασάλευτα και διαχρονικά, τα θεμέλια της Προεδρευομένης Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας, αλλά και της διασφάλιση της ενότητα του λαού, εξαλείφοντας τα πολιτικά πάθη του τεταμένου τότε, μετεμφυλιακού παρελθόντος, της επταετούς δικτατορίας, ενώ δημιούργησε τις προϋποθέσεις ένταξης της Πατρίδας μας στην Ε.Ε-, ψηφίσθηκε ένας νόμος τομής για την ταχεία και αποτελεσματική λειτουργία της δικαιοσύνη εις τον τομέα των Αστικών Δικών.
Ο περί ου ο λόγος δια την υπερψήφιση, ενός ρηξικέλευθου νόμου, ο οποίος διασφαλίζει αφενός μεν την επί τη πράξη επιτάχυνση της δικαιοσύνης δια της συνταγματικώς ορθή, -μεταφορά μερικής νομικής ύλης προς τους Δικηγόρους, ερειδόμενος (ο Νόμος) στην γόνιμη αξιοποίηση του προηγούμενη νόμου ο οποίος πλέον ήδη έχει κριθεί τελεσφόρος και λυσιτελής, ένεκεν της μεταφοράς ορισμένης νομικής ύλης προς τους Δικηγόρους (εγγραφή προσημείωση υποθηκών, έκδοση κληρονομητηρίων)- και εξ ετέρου δε, προς την ασφάλεια δικαίου.
Τούτο δε συντελείται, (δηλαδή η ασφάλεια Δικαίου), διότι το εν λόγω Υπουργείο, τελεί αδιαλείπτως εν εγρηγόρσει, να καταγράφει αφουγκραζόμενο με διαλλακτικότητα και διαφάνεια, τις, επί τη πράξει αστοχίες, οι οποίες αναποδράστως και διαχρονικώς, γεννώνται εκ της δικαστηριακής πρακτικής, ένεκεν και συνεπεία, της εφαρμογής προηγούμενων νομοθετημάτων, επί σκοπώ, να βελτιωθεί επί μάλλον και μάλλον, περαιτέρω η ποιότητα απονομής της δικαιοσύνης, δια των δικαιοδοτικών μηχανισμών.
Ενδεικτικά, σταχυολογώ, τις βελτιώσεις οι οποίες επήλθαν ως προς την ενοποίηση ορισμένων προθεσμιών, την βελτίωση μίας παλαιοτέρας, άστοχης διατάξεως ως προς την διαδικασία των «μικροδιαφορών» επί της εκδικάσεως υποθέσεων, να ματαιώνεται η εκδίκαση της υποθέσεων, μολονότι κατατίθενται «προτάσεις» και «προσθήκη αντίκρουση» των διαδίκων, εφόσον, δεν παρίστανται οι διάδικοι, ούτως ειπείν, κατά την εκδίκαση της υποθέσεως.
Οι επίμαχες τροποποιήσεις του Κώδικα πολιτικής δικονομίας, ενισχύουν αναφανδόν το Συνταγματικό Δικαίωμα προσφυγής του πολίτη στην Δικαιοσύνη, καθότον δεν εξαντλούν, «δρακόντεια» σε στείρες νομοτεχνικές βελτιωτικές ρυθμίσεις, απευθυνόμενες περιοριστικά στον Νομικό κόσμο, καθότι οι εν λόγω προωθούμενες διατάξεις βελτιώνουν την ποιότητα απονομής δικαιοσύνης προασπίζοντας εις το μέγιστο τα δικαιώματα των πολιτών.
Έτι περαιτέρω, δια της μεταφοράς μέρους της νομικής ύλης, πραγματώνεται το όντι και το πρώτον, η επί της ουσίας πλήρωση της ιδιότητας του Δικηγόρου ως συλλειτουργού της Δικαιοσύνης. Ο νομοθετικός αυτός οργασμός, αποδεικνύει την άοκνη στήριξη, της κοινωνίας, των δικαστικών και του Νομικού κόσμου εκ μέρους της Δικαιοσύνης η οποία στέργει προκειμένου να βελτιωθεί η υφιστάμενη κατάσταση.
Ωσαύτως, άξιο μνείας καθίσταται το γεγονός ότι το συγκεκριμένο νομοσχέδιο, έγινε αντικείμενο επεξεργασίας και προσεκτικής λήψεως υπόψιν παρατηρήσεως εκ μέρους των προσκεκλημένων θεσμικών φορέων. Ως εκ τούτου φρονώ, ότι η αντικειμενική θέαση της πραγματικότητας, πέραν από δημαγωγικό λαϊκισμό ή διχοστατικές εμπρηστικές δηλώσεις, η νομοθέτηση του Υπουργείου Δικαιοσύνης ευρίσκεται προς την ορθή κατεύθυνση, αμβλύνοντας χρόνιες αρτιοσκληρωτικές παθογένειες οι οποίες επιπολάζουν, ιδίως κατά τα προηγούμενα χρόνια προς της διακυβερνήσεως της Νέας Δημοκρατίας, όπου το Υπουργείο αντιμετώπιζε την Δικαιοσύνη υπό ένα μανχαϊστικό κομματικό πρίσμα, άνευ διαθέσεως να ακροασθεί τον παλμό της δικαστηριακής πρακτικής και εν ευρεία εκτάσει, τις αξιώσεις των πολιτών οι οποίοι εμπιστευόμενοι την Δικαιοσύνη, ως τον θεμελιακό πυλώνα της Δημοκρατίας, «πεινούν και διψούν» μετ’ επιτάσεως να βιώσουν, αυτόχρημα, την έμπρακτο βελτίωση, της απονομής της Δικαιοσύνης.
Εν κατακλείδι, πλέον σήμερα, δια των ως άνω και ουχί μόνον, συμπεριλαμβανομένων και των προηγούμενων νομοθετικών τροποποιήσεων, η κυβέρνησις της Νέας Δημοκρατίας, αποδεικνύει συνέπεια και αποτελεσματικότητα ως προς τον σεβασμό του αγαθού της Δικαιοσύνης, σεβόμενη απολύτως τους θεσμούς και τους πολίτες, τους οποίους μηδόλως διακρίνει με γνώμονα τα πολιτικά τους φρονήματα.
Χαράλαμπος Β Κατσιβαρδάς
Δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω και του Σ.τ.Ε
Ανεξάρτητος Βουλευτής
